بررسی و تبیین الگوهای کنترل رفتارهای پرخاشگرانه در مدارس ابتدایی

پرخاشگری را می توان واکنشهای ناخودآگاه یا خود آگاه افراد تعریف کرد که به صورت های مختلف روانی و جسمانی بروز می کند و می تواند بروز کلامی یا رفتاری یا هردو را به صورت هم راستا داشته باشند . پرخاشگری عامل بسیار تاثیرگذار بر روابط دانش آموزان است افرادی که رفتارهای پرخاشگرانه ای دارند در روابط خود دچار مشکل می شوند و ارتباط آن ها مختل می شود. هدف از پژوهش حاضر تبیین پرخاشگری ، کنترل و بهبود آن در دانش آموزان مقطع ابتدایی است . در این پژوهش روش پژوهشی ، کتابخانه ای ، فیش برداری و جمع آوری اطلاعات است که در آن با بررسی مقاله ها و کتابهای متفاوت به تطبیق ، مقایسه و ارائه رویکردها و روش هایی برای افراد و دانش آموزان پرخاشگر پرداخته شده است . باتوجه به ضرورت کنترل پرخاشگری دانش آموزان در مدارس و توجه به آن ابتدا مفهوم پرخاشگری تبیین شد سپس به بررسی راهکارهای تلخیص شده و مرتبط با آن پرداخته شده است و با مدلسازی راهکارهای ویژه در جهت تبیین و دخالت های موثر در این امر مورد نظر بوده است . در نتایج به تعریف درست و دقیقی از پرخاشگری رسیده ایم همچنین راهکارها و روشهای تلخیص شده و عملی نیز برای جلوگیری از پرخاشگری دانش آموزان ارائه شده است در نهایت تمامی جنبه های تاثیرگذار در پرخاشگری از جنبه های گوناگون مورد تبیین قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، پرخاشگری ، بهبود ، فراگیر ، کنترل