بررسی تحلیلی مبانی و راهکارهای اموزش مهارت های مورد نیاز زندگی دانش اموزان در مدارس

توانایی افراد در برآورده کردن نیازها و خواسته های جامعه کنونی ، از طریق آموزش مهارتهای زندگی تقویت می شود وافراد به کمک این آموزشها بهتر می توانند با مسائل و چالش هایی که با آنها دست به گریبان هستند کنار بیایند. به تعریف سازمان بهداشت جهانی WHO مهارت های زندگی عبارت است از »توانایی انجام رفتارهای سازگارانه و مثبت ، به گونه ای که فرد بتواند با چالش ها و ضروریات زندگی روزمره خود کنار بیاید.« کارشناسان بر تاثیر مثبت مهارت های زندگی در استفاده از ظرفیت ها و توانمندی های هوشی و شناختی ، پیشگیری از رفتارهای خشونت آمیز، افزایش خود اتکایی و اعتماد به نفس و بخصوص کاهش سوء مصرف مواد تاکید کردهاند و معتقدند، یادگیری موفقیت آمیز مهارت های زندگی ، احساس یادگیرندگی را در مورد خود و دیگران تحت تاثیر قرار می دهد علاوه بر آن کسب این مهارتها، نگرش دیگران را در مورد فرد، عوض می کند و به همین دلیل مهارتهای یاد شده هم شخص را تغییر می دهد و هم محیط را، و در نهایت باعث ارتقاء بهداشت روانی می شود. با توجه به اینکه اکثریت جمعیت کشور ما را کودکان و نوجوانان تشکیل می دهند، ضروری است به زمینه های مناسب برای ارتقاء بهداشت روانی و سطح سلامت دانش آموزان پرداخته شود و شرایطی فراهم آید تا مسئولان مدارس، برنامه ریزان، مشاوران، روان شناسان و سایر دست اندرکاران آموزش و پرورش از طریق آشنایی با موضوعهای بهداشت روانی ، کودکان و نوجوانان را برای دست یابی به روان سالم یاری دهند.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، دانش اموز ، مدارس ، مهارت زندگی