بررسی نقش پنج عامل شخصیت بر میزان رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان مقطع متوسطه شهر قم

هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش ۵ عامل شخصیت بر میزان رضایت شغلی و سلامت روانی معلمان مقطع متوسطه شهر قم بود. روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه معلمان مقطع متوسطه شهر قم در سال ۱۴۰۲ می باشند که تعداد آنها تقریبا ۱۵۰۰ نفر و با استفاده از جدول مورگان تعداد ۳۰۶ نفر به شیوه ی تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. داده ها با روش آماری آزمون رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و یافته های پژوهش نشان داد که طبق نتایج ابعاد ۵ عامل شخصیت (روان رنجورخویی، برونگرایی، گشودگی، توافق، وجدان گرایی) به عنوان متغیرهای پیش بین بر رضایت شغلی به عنوان متغیر ملاک، تاثیر معنی دار دارد و نتایج نشان می دهد که متغیر روان رنجورخویی با بیشترین میزان بتای (۹۰/۰BETA=)، برونگرایی با کمترین میزان بتای (۱۹/۰BETA=)، گشودگی (۲۷/۰BETA= )، توافق (۴۴/۰BETA=) و وجدان گرایی (۸۸/۰BETA=) متغیر رضایت شغلی را پیش بینی می کنند و ۵ عامل شخصیت (روان رنجورخویی، برونگرایی، گشودگی، توافق، وجدان گرایی) به عنوان متغیرهای پیش بین بر سلامت روانی تاثیر معنی دار دارد و نتایج نشان می دهد که متغیر روان رنجورخویی (۸۳/۰BETA=)، برونگرایی (۵۴/۰BETA=)، گشودگی (۴۵/۰BETA= )، توافق با کمترین میزان بتای (۲۶/۰BETA= ) و وجدان گرایی با بیشترین میزان بتای (۹۲/۰BETA=) متغیر سلامت روانی را پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، رضایت شغلی ، سلامت روانی ، معلمان ، مقطع متوسطه ، شهر قم