بررسی امکان توسعه جنگلکاری نیمه دیم ارقام زیتون در منطقه مهران

در این تحقیق که با هدف معرفی ارقام سازگار و مقاوم برای کاشت در شرایط نیمه دیم (کم آبیاری) مناطق گرمسیری اجرا شده است، سه رقم مقاوم به خشکی زیتون (روغنی، دزفولی و زرد) در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار، به فاصله ۵ × ۵ متر و حداقل آبیاری (با تمرکز بر سال های اول) در ایستگاه تحقیقات محسن آب مهران در استان ایلام کاشت شدند. وضعیت زنده مانی، شادابی و فنولوژی نهال های کاشته شده در پایان دوره خشک هر سال، مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج به دست آمده درطی اولین فصل رویش (۱۳۸۲)، حاکی از زنده مانی بسیار خوب ارقام کاشته شده بود، ولی در سال های بعد درصد زنده مانی، مقداری کاهش یافت. مقایسه درصد زنده مانی ارقام در پایان دوره (۱۳۹۰) حاکی از وجود اختلاف معنی دار بین آنهاست به طوری که رقم روغنی با ۵۵ درصد بیشترین زنده مانی و ارقام زرد با ۶/۴۱ درصد و دزفولی با ۵/۲۷ درصد به ترتیب در مراحل بعدی قرار دارند. مقایسه میانگین ارتفاع، قطر تاج و قطر یقه ارقام زیتون تحت آزمایش، اختلاف معنی داری را نشان نداد. ارتفاع برخی نهال های رقم روغنی در پایان فصل رشد سال هشتم، حداکثر به ۲۹۸ سانتی متر، قطر تاج به بیش از ۲۳۵ سانتی متر و قطر یقه به بیش از ۱۷ سانتی متر رسیده است. رقم روغنی که در شرایط کم آبیاری این تحقیق از رشد ارتفاعی شایان توجه (۲۳ سانتی متر در سال) و رشد تاجی حدود ۲۰ سانتی متر در سال برخوردار بود، به عنوان رقم برتر این تحقیق معرفی می شود. برای دستیابی به رشد رویشی بهتر زیتون در این مناطق، اجرای دست کم یک یا دو بار آبیاری در طول فصل خشک (هر بار حدود ۵۰ لیتر آب برای هر نهال) ضروری خواهد بود.

کلیدواژه ها:

آبیاری ، جنگلکاری ، رشد رویشی ، زنده مانی ، زیتون