بررسی نقش سطوح تولیدی و قابل بهره برداری جنگل بر روی امکان برداشت و شاخص های مالی طرح جنگلداری (مطالعه موردی: بخش گرازبن جنگل آموزشی و پژوهشی خیرود)

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر اعمال سطح تولیدی و قابل بهره برداری به جای کل سطح جنگل، در تعیین امکان برداشت و شاخص های مالی یک دوره طرح جنگلداری در جنگل آموزشی-پژوهشی خیرود است. به این منظور ابتدا بدون در نظر گرفتن سطح تولیدی و قابل بهره برداری جنگل، امکان برداشت و شاخص های مالی یک دوره ده ساله طرح جنگلداری محاسبه و سپس با اعمال سطح تولیدی و قابل بهره برداری به جای کل سطح جنگل، امکان برداشت و شاخص های مالی طرح جنگلداری در این حالت نیز محاسبه و با حالت اول مقایسه شد. امکان برداشت ده ساله بخش در حالت اول برای ضرایب برداشت ۵/۰، ۱ و ۲ درصد موجودی سرپا به ترتیب ۱۶۸۹۷، ۳۳۷۹۳ و ۶۷۵۸۶ سیلو و در حالت دوم به ترتیب ۱۵۸۵۹، ۳۱۷۱۸ و ۶۳۴۳۷ سیلو به دست آمد. ارزش خالص فعلی طرح در حالت اول برای ضرایب برداشت ۵/۰، ۱ و ۲ درصد موجودی سرپا به ترتیب ۷۷/۵۹۱۰-، ۸۱/۲۰۳۶- و ۷۵/۱۱۵۰۹ میلیون ریال و نرخ بازدهی داخلی طرح به ترتیب ۳۱-، ۷- و ۲۹ درصد برآورد شد. ارزش خالص فعلی طرح در حالت دوم برای ضرایب برداشت ۵/۰، ۱ و ۲ درصد موجودی سرپا به ترتیب ۰۱/۵۹۷۶-، ۹۲/۱۹۹۰- و ۵۴/۱۰۰۹۹ میلیون ریال و نرخ بازدهی داخلی طرح به ترتیب ۳۳-، ۸- و ۲۶ درصد به دست آمد. با اعمال سطح تولیدی و قابل بهره برداری جنگل، مقدار برداشت نسبت به حالتی که به عامل مذکور توجه نشود، کمتر خواهد بود. این مساله با واقعیت همخوانی بیشتری دارد و موجب می شود که بیشتر از توان تولیدی جنگل برداشت نشود و استمرار تولید جنگل به خطر نیفتد.

کلیدواژه ها:

امکان برداشت ، بخش گرازبن ، سطوح تولیدی و قابل بهره برداری جنگل ، شاخص های مالی ، طرح جنگلداری