پاسخ نهال کازوآرینا (Casuarina equisetifolia Blancon.) به تنش غرقابی- شوری

در این تحقیق برخی صفات نهال کازوآرینا در ارتباط با تنش غرقابی- شوری شامل سطوح ۰، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ میلی مولار NaCl و شاهد (بدون غرقاب و شوری) در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت ۱۲۰ روز در محیط گلخانه بررسی شد. نتایج نشان داد میزان زنده مانی در کلیه سطوح تیمار، ۱۰۰ درصد و در سطح غرقابی ۱۵۰ میلی مولار NaCl، ۳/۳۳ درصد بود. رویش ارتفاعی و قطری در سطوح مختلف غرقابی- شوری و نیز با افزایش شوری کاهش یافت. ترکیب تنش شوری و غرقابی سبب کاهش زی توده خشک کل نهال شد. تنش غرقابی توام با شوری سبب ایجاد ریشه های نابجا در همه سطوح غرقابی شد، اما با افزایش سطح شوری از تعداد و مقدار زی توده ریشه های نابجا کاسته شد. مقدار زی توده ریشه نابجا در سطوح غرقابی با آب شیرین، و غرقابی با ۱۵۰ میلی مولار NaCl به ترتیب ۶ و ۳ برابر زی توده ریشه اصلی بود. بر اساس مشاهدات، حدود یک هفته پس از اعمال تنش در تمام سطوح غرقابی، منافذ هایپرتروفی بر روی قسمتی از ساقه نهال که در آب غرقاب بود شکل گرفت. به طور کلی، این تحقیق مشخص کرد در مدت تحت بررسی، در شرایط غرقابی، با افزایش شوری رویش نهال کازوآرینا و مقدار بیوماس اندام های آن کاهش یافت؛ این در حالی است که زنده مانی تا شرایط ۱۰۰ میلی مولار NaCl هیچ گونه کاهشی نشان نداد و در غلظت های شوری کمتر از آن، همواره ۱۰۰ درصد بود. نظر به ایجاد ریشه های نابجای متعدد و منافذ هایپرتروفی که مبین راهکارهای مقاومت نهال کازوآرینا به شرایط غرقابی است، ادامه چنین تحقیقی در فصول رویش بعدی می تواند مقاومت دقیق تر آن را در شرایط غرقابی- شوری آشکارتر کند.

کلیدواژه ها:

تنش غرقابی- شوری ، رویش قطری ، ریشه نابجا ، زی توده کل ، کازوارینا