بررسی تغییرات مشخصه های کمی و کیفی توده های جنگلی بعد از یک دوره جنگلداری (مطالعه موردی: سری جنبه سرا-گیلان)

به منظور بررسی تغییرات برخی مشخصه های مهم کمی و کیفی توده های جنگلی در سری یک جنبه سرا که به روش دانه زاد ناهمسال اداره می شود، اطلاعات جمع آوری شده در سطح سری در سال های ۱۳۷۴ و ۱۳۸۴ تجزیه و تحلیل و مقایسه شد. آماربرداری در هر دو سال به روش سیستماتیک تصادفی و با ابعاد شبکه ۱۵۰×۲۰۰ متر و سطح قطعات نمونه ۱۰ آری انجام شد. در داخل هر قطعه نمونه نوع گونه، قطر در ارتفاع برابر سینه، ارتفاع دو درخت شاهد و وضعیت کیفی درختان، مشخص و فراوانی زادآوری نیز در قطعه نمونه ای به شعاع یک آر و به مرکز قطعه نمونه ۱۰ آری شمارش شد. براساس نتایج بین میانگین تعداد زادآوری و تعداد درختان در هکتار، قطر سطح مقطع متوسط و ارتفاع لوری در سال های ۱۳۷۴ و ۱۳۸۴ اختلاف معنی داری وجود دارد. حجم موجودی سرپا در سال ۱۳۸۴ به اندازه ۹۵/۵ سیلو در هکتار نسبت به سال ۱۳۷۴، کاهش یافت. این کاهش حجم در سطح ۰۵/۰ معنی دار نیست. بر اساس نتایج، قطر سطح مقطع متوسط در سال ۱۳۷۴ از ۱۸/۴۲ سانتی متر به ۷/۳۹ سانتی متر و میانگین ارتفاع لوری به اندازه ۴۲/۲ متر در سال ۱۳۸۴ کاهش یافت. بین قطر سطح مقطع متوسط و همچنین میانگین ارتفاع لوری مربوط به سال های ۱۳۷۴ و ۱۳۸۴ اختلاف معنی داری در سطح ۰۵/۰ مشاهده می شود. فراوانی زادآوری در هکتار در مورد همه گونه ها شامل راش، نمدار، ممرز، پلت، توسکا، ون و ... ، در طول ۱۰ سال اجرای طرح افزایش پیدا کرد. درصد درختان با درجه کیفی۱، برخلاف انتظار در سال ۱۳۸۴ نسبت به سال ۱۳۷۴ کاهش یافت. در حالی که درصد درختان با درجات کیفی ۲، ۳ و ۴ در سال ۱۳۸۴ افزایش پیدا کرد که این تغییرات در سطح ۰۵/۰ معنی دار است. نتایج همچنین نشان می دهند وضعیت جنگل در سال های ۷۴ و ۸۴ از حالت مطلوب فاصله زیادی دارد و در پایان اجرای طرح ده ساله نیز در برخی موارد مانند موجودی حجمی سرپا و وضعیت کیفی درختان، نه تنها بهبود مشاهده نمی شود، بلکه کاهش کمی و کیفی نیز محسوس است.

کلیدواژه ها:

مشخصه های کمی توده ، مشخصه های کیفی توده ، طرح جنگلداری ، جنبه سرا