تعیین الگوی توزیع زمانی بارندگی در ایستگاه های منتخب استان خراسان

پیشرفت های دهه های اخیر موجب تغییر الگوی شهر نشینی وگسترش شهرها وکاهش حریم های طبیعی (جنگل ها ‘ مراتع‘ و ...) شده است. که کاهش سطح پوشش گیاهی ‘ افزایش فرسایش خاک‘ افزایش مقدار ضریب جریان سطحی و در نتیجه افزایش دبی حاصل از بارندگی و سیلاب را به دنبال داشته است. این تغییرات بررسی سیلابها را در طراحی زهکش ها وکانال های آبروی شهرها و به طور کلی تمام پروژه های منابع آب اجتناب ناپذیر ساخته است. برای برآورد سیلاب طرح ابتدا باید رگبار طرح برآورد شود. استفاده از رگبار طرح در روش های برآورد سیلاب نیاز به بررسی توزیع زمانی مقدار بارش در طول دوره بارش دارد. در این مقاله پس از معرفی چند روش تعیین الگوی توزیع زمانی بارش ‘ دو روش ترسیمی پیل گریم وهاف که د رآنها از داده های محلی استفاده می شود. برای تعیین الگوی توزیع زمانی بارش در برخی ایستگاه های منتخب استان خراسان مورد استفاده قرار گرفت. ملاحظه شد که در روش پیل گریم تغییر تداوم رگبار تقریبا تاثیری روی الگوی توزیع زمانی بارش نمی گذارد‘ اما در روش هاف این تغییر به خوبی مشاهده شد. لذا نتیجه گرفته شد که روش پیل گریم‘ روش مناسبی برای تعیین الگوی توزیع زمان بارش نمی گذارد. اما در روش هاف این تغییر به خوبی مشاهده شد. لذا نتیجه گرفته شد . که روش پیل گریم ‘ روش مناسبی برای تعیین الگوی توزیع زمانی بار ش استان خراسان با استان ایلینیز آمریکا مقایسه گردید. علت این مقایسه اولا هم عرض بودن تقریبی آن با منطقه مطالعاتی است و افزودن بر آن عمده پژوهش های محققین شناخته شده جهانی در آن منطقه صورت پذیرفته است. و در بیشتر موارد الگوی مناطق مطالعه نشده قرار می گیرد. مشاهده شد که این دو الگو کاملا باهم متفاوت اند و نمی توان از الگوی استان ایلی نویز امریکا برای استان خراسان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

الگوی توزیع زمانی بارندگی ، باران طرح ، بارندگی ، رواناب ، زمانی بارندگی ، سیلاب طرح