بررسی ذرات معلق هوای محیطی مجتمع سیلیس کوبان ازندریان همدان

فعالیت­های معدنی که از دیرباز به­­دلیل اهمیت در تامین مواد اولیه مورد توجه انسان بوده­است، تغییرات بسیاری در محیط­زیست از جمله آلودگی هوا به ذرات معلق ایجاد کرده است. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت آلودگی ذرات معلق هوای ناحیه صنعتی سیلیس­کوبان ازندریان همدان به ذرات معلق انجام یافت. نمونه­برداری از ۸ ایستگاه منتخب شامل ۵ واحد فعال در مجتمع سیلیس­کوبان و ۳ ایستگاه منتخب محیطی در اطراف مجتمع با درنظرگرفتن شرایط جهت وزش باد غالب و سکونت اهالی در فصول تابستان و پاییز ۱۳۹۲ انجام شد. پردازش آماری داده­ها نیز توسط نرم­افزار SPSS انجام شد. بیشینه میانگین غلظت ذرات معلق خروجی از دودکش واحدهای مورد بررسی بر حسب mg/m۳ در فصول تابستان و پاییز سال ۱۳۹۲ به ترتیب با ۵۹/۶۸±۷۸/۱۹۸ و ۰۰/۹±۶۷/۱۹۹ و کم­تر از رهنمود سازمان حفاظت محیط­ز­یست بود. از طرفی میانگین غلظت PM۲.۵ در همه ایستگاه­های سنجش محیطی به­جز ایستگاه محیطی ۳ در فصل تابستان، بیش­تر از رهنمود EPA و میانگین غلظت PM۱۰ نیز در همه ایستگاه­های سنجش محیطی به­جز ایستگاه محیطی ۲ در فصل پاییز، کم­تر از رهنمود EPA بود. با توجه به این­که میانگین غلظت ذرات معلق خروجی از دودکش واحدهای مستقر در مجتمع ازندریان و همچنین ذرات PM۱۰ در سنجش­های محیطی کم­تر از حد استاندارد بود، بنابراین می­توان به کارایی نسبی سیستم کنترل آلاینده­های خروجی از دودکش به­ویژه ذرات با قطر بزرگ­تر از ۱۰ میکرون در واحدهای مستقر در مجتمع اذعان کرد

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، PM۲.۵ ، PM۱۰ ، سیلیس ، ازندریان