بررسی بکارگیری سیستم ذخیره ۲۴ ساعته سرمایش و گرمایش ساختمان های غیرمسکونی با استفاده از لوله های زیرزمینی و اثر آن بر کاهش مصرف انرژی و انتشار CO۲
محل انتشار: مجله انسان و محیط زیست، دوره: 16، شماره: 4
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 143
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SRBAU-16-4_001
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1402
چکیده مقاله:
با توجه به افزایش تقاضا برای ساخت ساختمان های با نیاز انرژی بالا، راه حل های فنی موردنیاز است تا با استفاده از آن ها بتوان به صورت بهینه و با حداقل نمودن مصرف انرژی، از آن استفاده نمود. لذا بررسی راه حل هایی که بتواند کاهش مصرف انرژی فسیلی و درنتیجه انتشار گازهای گلخانه ای را به دنبال داشته باشد، موردنیاز است. یکی از این راه حل ها، عبارت است از ذخیره سازی انرژی در منابع زیرزمینی که عمدتا بر اساس استفاده ۲۴ ساعته در نظر گرفته می شود. گرما در طول روز ذخیره می شود و در طول شب استخراج می گردد. تقاضا از گرما و سرما برای ساختمان کاهش نمی یابد، اما با استفاده از یک ذخیره سازی زیرزمینی می توان مقدار انرژی خریداری شده و آسیب های زیست محیطی آن را کاهش داد. در تحقیق حاضر یک بیمارستان در شهر تهران به نمایندگی از ساختمانی با نیاز انرژی حرارتی بالا موردمطالعه قرار گرفت و محاسبات حرارتی و سیالاتی برای ذخیره سرما و گرما توسط لوله های زیرزمینی در آن، توسط نرم افزار متلب شبیه سازی گردید و بارهای حرارتی و برودتی ساختمان نیز توسط نرم افزارHAP۴.۵ محاسبه و در نرم افزار متلب وارد شد و اندازه و نحوه پاسخ سیستم ذخیره ساز و کاهش انتشار دی اکسید کربن مطالعه گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد، با به کارگیری سیستم ذخیره سازی ۲۴ ساعته در طی سال، که دارای ۱۵ خط لوله فولادی به قطر نامی ۳ اینچ و به طول ۶۰۰ متر که در عمق ۳ متری سطح زمین قرار می گیرند، ۶۷% از نیاز سالیانه گرمایشی و ۳۴% از نیاز سالیانه سرمایشی تامین و از انتشار سالیانه ۱۲۷ تن دی اکسید کربن جلوگیری می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عیسی خاکنژاد
کارشناسی ارشد مهندسی سیستم های انرژی، گروه مهندسی انرژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
اشکان عبدالی سوسن
استادیار، گروه فنی و مهندسی، واحد آستارا، دانشگاه آزاد اسلامی، آستارا، ایران. (مسوول مکاتبات)
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :