ارزیابی ارتعاش دست- بازو در اثر قطع و بینه بری درختان راش با اره موتوری
محل انتشار: مجله جنگل ایران، دوره: 9، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 99
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJF-9-3_001
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1402
چکیده مقاله:
اره موتوری متداولترین ابزار قطع و تبدیل در جنگلهای شمال کشور محسوب میشود که یکی از مهم ترین عیوب آن، ارتعاش دائمی در حین کار است. هدف از این پژوهش، بررسی ارتعاش دست-بازو در عملیات قطع و بینهبری درختان راش در جنگل خیرود نوشهر در استان مازندران است. سه درخت و سه بینه از گونه راش انتخاب و با استفاده از دستگاه ارتعاشسنج Bruel & Kjear ۲۲۳۷، همزمان اندازه گیری ارتعاش دست- بازو در دسته عقب و دسته جلوی اره موتوری در سه جهت x، y و z انجام گرفت. از شاخصهای شدت ارتعاش معادل اره موتوری (aeq)، مقدار کلی ارتعاش اره موتوری (ahv)، ضریب قابلیت انتقال ارتعاش (Tr) و دوره مواجهه روزانه ((۸)A) برای ارزیابی ارتعاش اره موتوری استفاده شد. در مرحله قطع، مقدار aeq در محور x به طور معنیداری بیشتر از دو محور دیگر در دستههای جلو و عقب به دست آمد (۰۱۰/۰ = P) و در بینهبری، مقدار aeq در محور x به طور معنیداری بیشتر از محور z به دست آمد (۰۰۸/۰ = P). مقدار ahv هنگام قطع درختان (۰۱۷/۰ = P) و بینه بری (۰۱۳/۰ = P) در دسته عقب به طور معنیداری بیشتر از دسته جلو به دست آمد. ضریب Tr در دسته عقب اره موتوری در هنگام قطع (۷۸/۲) به طور معنیداری بیشتر از همین دسته در حالت بینه بری (۵۷/۲) است (۰۱۱/۰ = P). نتایج نشان داد که شدت ارتعاش در دسته عقب بیشتر از دسته جلو است که بیانگر لزوم اقدامات سریع از نظر بهبود ارگونومیک دسته عقب است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
باریس مجنونیان
استاد گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
میثم جباری
فارغ التحصیل کارشناسیارشد مهندسی جنگل، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
مقداد جورغلامی
دانشیار گروه جنگلداری و اقتصاد جنگل، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه کرج
رسول یاراحمدی
دانشیار گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشت درمانی ایران، تهران
آزاده دلجویی
دانشجوی دکتری مهندسی جنگل، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج