بررسی اثر سطوح جدایش چندگانه در سبک چینخوردگی

در این مقاله نتایج بدست آمده از آزمایش تجربی در مورد چگونگی تکامل چینها در شرایطی که چند لایهی جدایشی در چینخوردگی درگیر باشند ارائه شده است. در این آزمایش جهت نیل به اثر اختلاف ویسکوزیتی لایههای چینخورده در توسعه چین خوردگی، از لایههای گل به عنوان لایه مقاوم و از گچ مرده به عنوان سطوح جدایش بین لایههای مقاوم استفاده شده است. برای ایجاد سطوح جدایش چندگانه، از لایهی گچ در قاعده و نیز بین لایههای گل استفاده شد. با اعمال نیرو سطح نمونه شروع به برخواسته شدن کرده و شواهد چینخوردگی در سطح نمونه پیدا شد. برای بررسی بهتر ساختارها دو مقطع عرضی تهیه شد. نتیجه این آزمایش فعال شدن لایهی گچ به عنوان سطح جدایش و تشکیل تراستها و چینهای جدایشی بود. چینهای تشکیل شده از نوع چینهای جدایشی چندگانه بوده که در برش دوم به دلیل تراستشدگی، سبب تشکیل چین جدایشی چندگانه- ی گسلخورده شده است. در این برش عملکرد سطح جدایش میانی سبب ایجاد دگرریختی متفاوت در لایه زیرین و فوقانی گردیده است، به این صورت که جهت تراستشدگی در لایهی گل زیرین و بالایی عکس یکدیگر است.

کلیدواژه ها:

سطح جدایش چندگانه ، چینهای جدایشی