بررسی حقوقی نامشروع بودن مورد تعهد

تعهد یعنی وظیفه یا ضمانتی در مقابل کسی یا برای چیزی و خود را ملزم به انجام کاری دانستن. تعهد شخصی یعنی کارهایی که به خاطر وظایف و التزام هایی انجام می شوند. این وظایف و التزام ها ممکن است توسط خود شخص تعیین شده باشند، وظایفی دو طرفه و دوجانبه باشند یا به روشنی مکتوب شده باشند. در برخی موارد این تعهد که زاده توافق طرفین معامله و عقد است به دلایلی نامشروع است و قانون آن را به رسمیت نمی شناسد. باید توجه داشت نامشروع بودن موضوع تعهد اعم است از آن که کار حرامی مورد تعهد قرار گیرد یا کاری که از نظر شرع واجب است تعهد به ترک آن شود. بنابراین اگر شخص ضمن قرارداد متعهد شود که نفقه افراد واجب النفقه خود را نپردازد نمی توان آن را صحیح قلمداد کرد. در این مقاله قصد داریم بررسی حقوقی نامشروع بودن مورد تعهد بپردازیم و این موضوع مهم را با نتایجی که بر عقد و رابطه حقوقی طرفین قرارداد می گذارد مورد شناسای قرار دهیم. روش تحقیق از نوع تحلیلی-توصیفی بوده و ابزار گردآوری اطلاعات و داده ها با استفاده از فیش برداری و بهره از کتب و مقالات و منابع اینترنتی و کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

تعهدنامشروع ، عقد ، جهت معامله ، مشروعیت عقد ، شروط باطل و مبطل ، بطلان عقد