مطالعه تطبیقی حقوق زنان باردار در نظام حقوقی ایران و آلمان

امروزه بخشی از زنان که در وضعیت بارداری به اشتغال خود ادامه می دهند از قانونگذار انتظار حمایت بیشتری از خود و وضعیتشان دارند و از سوی دیگر قانونگذار تلاش دارد نواقص و ضعف تقنینی گذشته را برطرف ساخته و برای حفظ نیروی انسانی جهت رشد و توسعه و همینطور برطرف ساختن موانع بارداری برای رشد جمعیت، از حقوق زنان باردار شاغل حمایت نماید. در این پژوهش که به روش توصیفی و تحلیلی تهیه شده است، به بررسی قوانین و مقررات حقوق داخلی پرداخته شده است تا روشن شود به چه میزانی از نظر اعطای مرخصی بارداری، مرخصی شیردهی، کاهش ساعت کار و کمک هزینه بارداری در راستای حمایت از این زنان گام برداشته است، در ادامه با بررسی حقوق آلمان، همین وضعیت را در این کشور نیز پی خواهیم گرفت تا در نهایت بتوانیم با یک رویکرد تطبیقی میان حقوق آلمان و ایران از نظر حمایت قانونی از زنان باردار شاغل مقایسه نماییم. نتایج و یافته های پژوهش نشان می دهد که تلاش قانونگذار همواره بر این امر استوار بوده است که حقوق زنان باردار شاغل نقض نشده و محدودیت ها مانع بارداری و رشد جمعیت نباشد، به همین دلیل در چندین قانون به صورت مجزا در خصوص اعطای مرخصی و کاهش ساعت کار و هزینه کمک بارداری و سایر امتیازهای اعطایی به زنان شاغل باردار صحبت شده است. به همین دلیل تمرکز قانون ایران در خصوص اعطای امتیازها است، برخلاف این وضعیت، در حقوق آلمان علی رغم اینکه ملاحظاتی برای اعطای امتیازها در نظر گرفته شده است، اما عمده توجه قانونگذار در خصوص شرایط کار و تسهیل شرایط کار برای زنان می باشد.

کلیدواژه ها:

حقوق زنان ، زنان باردار ، اشتغال زنان ، حقوق ایران ، حقوق آلمان.