پیش بینی احساس تنهایی براساس تجربه گسست و سبک های مقابله ای در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

هدف پژوهش حاضر، پیش­بینی احساس تنهایی براساس تجربه گسست و سبک­های مقابله­ ای در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد رودهن در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ بودند و ۳۶۰  نفر با توجه به جدول مورگان و کرجسی به عنوان نمونه که ۱۸۰ نفر زن و ۱۸۰ نفر مرد با توجه به نمونه­گیری دردسترس انتخاب شد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش همبستگی است. در این پژوهش پرسشنامه احساس تنهایی راسل و همکاران، مقیاس تجربیات تجزیه­ ای برنستایم و پوتنام و پرسشنامه سبک­ های مقابله­ ای لازاروس و فولکمن بر روی گروه نمونه اجرا شد برای تجزیه و تحلیل آماری از تحلیل داده­ ها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی انجام می­ گیرد. در آمار توصیفی از میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها استفاده می­شود و در آمار استنباطی از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین راهبردهای مساله­ مدار با احساس تنهایی در دانشجویان رابطه منفی و معناداری و بین راهبردهای هیجان­ مدار با احساس تنهایی در دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین متغیر تجربه گسست با احساس تنهایی در دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، تجربه گسست ، سبک های مقابله ای