اثر متقابل زئولیت و پیتینگ بر غلظت عناصر، طول ریشه و ساقه در گیاهAgropyron elongatum L. تحت تیمارهای مختلف خشکی

زمینه و هدف: یکی از روش هایی که برای مقابله با کم آبی مناسب می باشد استفاده از تکنیک های ذخیره سازی آب در خاک است. این روش ها آلودگی برای محیط زیت ایجاد نمی کنند. هدف از این پژوهش، مطالعه اثر پیتینگ و زئولیت بر رشد و خصوصیات فیزیولوژیک گیاه Agropyron elongatum در شرایط تنش خشکی می باشد. روش بررسی:  آزمایشی در پایه طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد که در ابتدا بذور در داخل گلخانه در گلدان کشت شدند و پس از ۳ ماه نهال ها به عرصه واقع در خارج گلخانه انتقال داده شدند و تیمار ها بر روی آن ها اعمال گردید که مدت ۶ ماه به طول انجامید. تیمار های اعمال شده عبارت بودند از: پیتینگ شامل دو سطح با پیتینگ و بدون پیتینگ، زئولیت در دو سطح با زئولیت (۵۰ گرم به ازای هر نهال) و بدون زئولیت و ۴ سطح آبیاری شامل: سطح آبیاری FC ،۲/۱ FC ،۴/۱ FC و بدون آبیاری. یافته ها:  با اعمال پیتینگ و زئولیت، مقدار غلظت کلسیم،  مس ،  پتاسیم، منگنز،  سدیم، روی ، فسفر، وزن ساقه ا، وزن ریشه، ارتفاع ساقه و طول ریشه افزایش پیدا کردند. غلظت آهن در حالت بدون پیتینگ افزایش بیشتری نشان داد واز ۳/۲ به mg/kg ۲/۱۷ در حالت بدون پیتینگ افزایش یافت.  بحث و نتیجه گیری: استفاده از تیمارهای (پیتینگ، زئولیت و خشکی)  دارای اثر متقابل معنی دار بوده و موجب افزایش بیشتر پارامتر های اندازه گیری شده می گردد. می توان گفت استفاده از پیتینگ و زئولیت بر رشد و خصوصیات فیزیولوژیک گیاه Agropyron  elongatum  اثر مثبت و معنی داری داشته است.

کلیدواژه ها:

زئولیت ، تنش خشکی ، پیتینگ ، سطوح آبیاری