امکان سنجی بازیافت CO۲ از طریق Post Combustion در صنعت سیمان آبیک به منظور کاهش گازهای گلخانه ای

گرم شدن کره زمین در نتیجه افزایش انتشار گازهای گلخانه ای از جمله CO۲ است که پیامد آن تغییرات شدید آب و هوایی در کره زمین می باشد. از آن جایی که میزان خالص تولید گاز CO۲ در صنعتی سیمان به دلیل مصرف سوخت های فسیلی و نیز فرایندهای شیمیایی تولید سیمان در مرحله حرارت دیدن مواد اولیه در حدود ۱۵ الی ۲۵% می باشد، این صنعت در میان صنایع و همچنین پس از نیروگاه ها و پالایشگاه ها بیشترین و بزرگ ترین تولید کننده گاز CO۲ در جهان می باشد. در این تحقیق، بررسی زمینه امکان سنجی فنی بازیافت CO۲ در مجتمع سیمان آبیک با ظرفیت تولید سیمان در حدود ۱۲۵۰۰ تن در روز در دو خط تولید، به عنوان یکی از صنایع بزرگ سیمان کشور انجام گردید. مازوت به عنوان سوخت اصلی کوره ها در این صنعت مورد استفاده قرار می گیرد. در اثر احتراق، گازهای خروجی از پیش گرمکن ۵ مرحله ای شامل ۵/۲۴% حجمی گاز CO۲، ۶/۷% H۲O، ۸/۴% حجمی O۲ و ۱/۶۳% گاز N۲ می باشد. با توجه به آنالیز گازهای خروجی از دودکش سیمان آبیک و با توجه به امکانات موجود کارخانه، جذب CO۲ با فرایند پس احتراق به روش جذب شیمیایی با حلال مونواتانول آمین (MEA) توسط نرم افزار HYSYS طراحی و تجهیزات مورد نیاز سیستم فرآیند، شبیه سازی و بهینه گردید و ابعاد کلیه اجزای سیستم نیز تعیین شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که در این صنعت امکان جذب حدور ۱۱۷ تن در ساعت گاز CO۲ با راندمان ۹۷% و دمای ۵۳ درجه سانتی گراد به همراه مقداری رطوبت، اکسیژن، نیتروژن  که به ترتیب حدود kg/h۱۱۷۹، kg/h ۵/۲، kg/h ۵/۱۲ می باشد، وجود دارد که می توان آن را پس از فشرده سازی به مایع تبدیل کرده و جهت انتقال به مراکز مصرف آماده نمود.

کلیدواژه ها:

احیاء بیولوژیکی ، کربن مستعمل دانه ای ، غلظت میکروبی (MLSS) ، راندمان احیاء