بررسی اثر آموزش خودگردانی و خودتنظیمی انگیزشی بر دانش آموزان

پینتریج خودگردانی در یادگیری را فرآیند فعال و سازمان یافته ای میداند که بر اساس آن فراگیران اهدافی را برای خود انتخاب و سپس سعی می کنند، شناخت انگیزش و رفتار خود را برای نیل به آن اهداف،تنظیم کنترل و نظارت نمایند. چارچوب اصلی یادگیری خودگردان پینتریچ بر این اساس است که دانش آموزان چگونه میتوانند از نظر روان شناختی انگیزشی و رفتاری یادگیری خود را سامان ببخشند، که بر تعامل عوامل شناختی فراشناختی و انگیزشی در این فرآیند تاکید دارد. راهبردهای یادگیری خودگردان عبارتند از: راهبردهای شناختی راهبردهای تکرار و مرور بسط و گسترش و سازماندهی راهبردهای فراشناختی راهبردهای برنامه ریزی کنترل نظارت و نظم دهی و راهبردهای مدیریت منابع به منظور کنترل محیط یادگیری. فراگیران باید قادر باشند زمان و محیط های مطالعه خود را مدیریت و تنظیم کنند بر تلاش ها نظارت کرده و از همسالان و معلمان جهت حل مساله طلب کمک کنند. آموزش راهبردهای خود گردانی یادگیری به دانش آموزان کمک می کند تا آنها اثر بخشی آموزش خود گردانی یادگیری بر باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی مشکلات اجتماعی و تحصیلی خود بهتر تصمیم گرفته و راه حل ارائه نمایند. بتوانند در مورد درباره تفکر و فرآیند یادگیری خود، عمیق تر و دقیق تر شوند و به این باور برسند که توانایی حل مسائل را دارند.

کلیدواژه ها:

خودگردانی ، خود تنظیمی ، دانش آموزان