بررسی تاثیر پذیری رشد اجتماعی کودکان از بازی ها و سرگرمی های آموزشی کودکانه و اهمیت توجه با آن توسط خانواده ها و معلمان

ورزش برای رشد شخصیت سودمند باشد این دلیل محکمی است برای گنجاندن آن در برنامه آموزشی زیرا آموزش و پرورش علاوه بر تعلیم و تربیت بر رشد شخصیت و اخلاق نیز تاکید می کند .در این میان بازی های پرورشی نیز به عنوان شاخه ای از فعالیت بدنی به عنوان بازی های هایی نگاه می شود که سود اجتماعی دارند . این بازی ها هم می توانند اوقات فراغت را به طور کامل پر کنند و هم تقویت قوای جسمی بدن را شامل می شوند، از این رو می توانند موجب سلامت جسمانی و روانی آنان شوند همچنان می توانند راهی برای گردهمایی مردم باشد که از این طریق فرصت هایی مانند عملکرد و پشتیبانی متقابل فراهم می آید وقتی این مزیت ها کاملا درک و فهم شوند ممکن است ارزش بازی های پرورشی نه تنها برای کودکان دوره ابتدایی که برای بزرگسالان نیز شناخته و پذیرا شود .با توجه به اهمیت و نقش سازنده ای که ورزش به همراه بازی های پرورشی در رشد کودکان دارد و به این اهمیت از طریق متخصصان و بزرگان تاکید فراوان شده است توجه به آن لازم و ضروری می نماید ،به طوری که می توان در مسیر تربیت کودک از بعد بازی و ورزش وارد شده و تربیت مناسبی را روی کودک اعمال نمود. بازی برای کودک صرفا سرگرمی نیست . دنیایی از یادگیری ، کسب تجربه، استقلال، ساخت عزت نفس، و زمینه سازی برای گسترش زبان ، و یافتن مهارت های اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

بازی ، ورزش ، رشد اجتماعی ، کودکان ، خانواده ، معلمان ، یادگیری ، برنامه آموزشی