کاربرد سازه های باز و بسته شونده در آمفی تئاتر از منظر انعطاف پذیری(نمونه مورد مطالعه : آمفی تئاتر روباز کارلوس موسلی)

معماری جدید و توجه آن به محیط اطراف باعث شده است سقف بناهای تازه بیشتر از پیش مورد توجه کاربران و معماران قرار گیرد، یکی از این عوامل سقف های باز و بسته شونده هستند .این نوع سقفها با توجه به انعطافپذیری و هماهنگی این ساختارها با محیط اطراف به گزینه مطلوبی برای معماران نوین بدل شده است .پوشش دهانه های بزرگ ، بهرگیری از نور خورشید به واسطه قابلیت جابجایی، انعطاف پذیری ،عمل کرد سریع و ... از ویژگی های این نوع سازه های می باشد. یکی از مهمترین قسمتهای ساخت یک آمفی تئاتر طراحی سقف آن می باشد و سازه های باز و بسته شونده با توجه به انعطاف پذیری بالا ،زیبایی ظاهری ، تنوع شکل و همچنین پوشش دهانه بزرگ انتخابی درست و مطلوب می توانند باشند. سازه های باز و بسته شونده نیز همانند سقف های معمولی بارهای جانبی را به خوبی کنترل می کنند.این سازه ها به دلیل نصب اسان و سریع مورد توجه قرار میگیرند و بسته به شرایط موجود به دلیل انعطاف پذیری میتوان از ان استفاده کرد. در همین راستا در این مقاله سعی بر آن شده است تا با بررسی آمقی تئاتر روباز کارلوس موسلی و با انجام مطالعات کتابخانه ای با استفاده از روش تحقیق کیفی توصیفی -تحلیل به بررسی کاربرد این نوع سازه ها در این آمفی تئاتر ها پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

سازه های باز و بسته شونده ، انعطاف پذیری ، آمفی تئاتر ، معماری