همبستگی سلامت معنوی و شادکامی در کارکنان اداری دانشگاه علوم پزشکی سمنان
محل انتشار: مجله دین و سلامت، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 52
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRH-3-2_002
تاریخ نمایه سازی: 6 دی 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: یکی از سرمایه های با ارزش دینی، سلامت معنوی است که به تامین و ارتقای سلامت روانی افراد کمک می کند. از طرفی نقش شادکامی در بهداشت روانی و احساس رضایت از زندگی افراد بسیار حائز اهمیت است؛ بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی همبستگی میان سلامت معنوی و شادکامی در کارکنان اداری دانشگاه علوم پزشکی سمنان در سال ۱۳۹۴ می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بوده که بر روی کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی سمنان با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده و جدول اعداد تصادفی انجام گرفت. در جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد سلامت معنوی پولوتزین (Palutzian) و الیسون (Elison) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (Oxford Happiness Questionnaire: OHQ) که توسط آرگیل (Argyle) تجدید نظر شده استفاده گردید. با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ۲۱ و روش های آمار توصیفی-تحلیلی در مورد اهداف و سوالات پژوهشی به قضاوت پرداخته شد.
یافته ها: در این پژوهش، ۱۴۹ نفر از کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی سمنان پرسشنامه را تکمیل کردند. میانگین (انحراف معیار) نمره سلامت معنوی با توجه به میانگین نمرات کارکنان ۷۷ (۰/۵۷) و میانگین نمره شادکامی در آن ها ۵۸/۷۵ (۰/۵۶) به دست آمد. میانگین نمره سلامت معنوی در زنان به طور معناداری از مردان بالاتر بود (۰۱/P=۰). سلامت معنوی کارکنان ستادی با شادکامی آن ها رابطه مثبت و معناداری داشت (r=۰/۴۵، P=۰/۰۰۱).
استنتاج: تاثیر دو جانبه سلامت معنوی و شادکامی بر سامت کلی و بر روی یکدیگر از موضوعات قابل بحث در مباحث سامت است. اهمیت سامت معنوی و نقش آن بر شادکامی به عنوان متغیرهای تاثیرگذار بر وضعیت سامت کارکنان مورد می باشد؛ بنابراین با برنامه ریزی در زمینه سلامت معنوی و شادکامی می توان باعث افزایش رضایت مندی شغلی، تعهد و بهره وری سازمانی گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
elham dehghani
MSc in Medical Education, Higher Certificate in Health (MPH-SDH) from Deputy of Health , Department of Health, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
Saharnaz Nejat
Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Center for Applied Research Results, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
mehdi yaseri
Assistant Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :