رابطه بین سبک های فرزندپروری با نگرش مذهبی و سلامت روانی دانش آموزان دختر

سابقه و هدف: روانشناسان مدت ها ست عنوان کرده اند که عملکرد والدین بر شکل گیری افکار، رفتار و هیجانات کودکان تاثیر معناداری دارد. به همین منظور، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی شیوه سبک های فرزندپروری والدین با سلامت روان و نگرش های مذهبی در دانش آموزان دختر دورهی دوم متوسطه شهرستان بابل انجام گرفت.       مواد و روش ها: روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی ساده و از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری آن، تعداد ۳۳۶ نفر دانش آموز دختر را در بر میگرفت که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی ساده گزینش شدند تا به آزمون سلامت عمومی گلدبرگ  (Health Questionnaire General - ۲۸: GHQ-۲۸) و سنجش نگرش های مذهبی سراجزاده ( ۱۳۷۷ ) و مادران آن ها به آزمون سبک های فرزندپروری (Parenting Style Inventory: PSI-I) Baumrind پاسخ دهند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش  آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرمافزار  SPSS ۱۶ انجام شد.           یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین سبک فرزندپروری مستبدانه و سلامت روان رابطه ی منفی معنادار وجود دارد (۰/۰۲۶>P) (r=-۰/۱۲۲)؛ اما بین دو سبک فرزندپروری سهل گیرانه (۰/۳۷۵>P) (r=-۰/۰۴۹) و مقتدرانه (۰/۵۱۵>P) (r=-۰/۰۳۶) سلامت روان رابطه ی معناداری وجود ندارد (۰/۰۵P) (r=۰/۱۸۳) با مقتدارنه (۰/۰۰۹>P) (r=۰/۱۴۲) دارای رابطه ی مثبت معناداری هستند. بدین معنا که با افزایش میزان استفاده از این دو سبک، میزان نگرش مذهبی در دانش آموزان افزایش می یابد؛ اما بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه و نگرش مذهبی رابطه ی معناداری یافت نشد(۰/۷۰۲>P) (r=-۰/۰۲۱).       استنتاج: سبک های فرزندپروری بر سلامت روان و نگرش مذهبی دانش آموزان دختر تاثیرگزار است؛ بنابراین توصیه می شود با دادن آموزش های لازم به والدین، موجب بهبود کیفیت سبک های فرزندپروری شد.

کلیدواژه ها:

Mental health ، Parenting styles ، Religious attitude ، سبکهای فرزندپروری ، سلامت روانی ، نگرش مذهبی