پیش بینی صبر بر اساس تعلق مادی و دلبستگی به خدا در دانشجویان

سابقه و هدف: صبر یکی از شاخص های مهم سلامت فرد و جامعه می باشد و با توجه به کارکردهای بسیار مهم صبر، پرورش آن ضروری است. توجه به پایه های زیربنایی صبر می تواند به پرورش این فضیلت کمک نماید. در این ارتباط، هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی صبر بر اساس تعلق و دلبستگی به خدا در دانشجویان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی می باشد که جامعه آماری آن را دانشجویان دانشگاه شیراز تشکیل دادند و ۲۰۹ نفر از آن ها به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه های صبر، تعلق و دلبستگی به خدا بود. لازم به ذکر است که به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون همزمان و گام به گام استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد تعلق مادی و سبک دلبستگی اجتنابی، صبر را به صورت منفی و معناداری پیش بینی می نماید. همچنین، دلبستگی ایمن به خداوند می تواند پیش بینی کننده مثبت و معنادار صبر باشد. استنتاج: با توجه به نقش این مولفه مذهبی در سلامت روان، درمانگران و پژوهشگران باید توجه ویژه ای به تقویت مولفه های زیربنایی صبر داشته باشند.

کلیدواژه ها:

Divine attachment ، Patience ، Worldly attachment ، تعلق ، دانشجویان ، دلبستگی به خدا ، صبر