بررسی نقش خدا شناسی در پذیرش کودک از سوی مادران دارای فرزند اتیسم: یک مطالعه کیفی

سابقه و هدف: یکی از عوامل تاثیر گذار بر پذیرش کودکان مبتلا به اتیسم از سوی مادران، نحوه نگرش آن ها به خداوند است. به همین منظور هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش خدا شناسی و نگرش مادران به خداوند در پذیرش فرزند مبتلا به اتیسم است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کیفی است. برای جمع آوری اطلاعات از ۹ مادر دارای فرزند اتیسم مصاحبه غیر ساختاریافته گرفته شد. این مادران به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و نمونه گیری تا به اشباع رسیدن پاسخ ها ادامه یافت. برای تحلیل داده ها از نظریه زمینه ای و سه شیوه کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد ابعاد مختلفی از نگرش به خداوند بر پذیرش مادران دارای فرزند اتیسم نقش دارد که این ابعاد شامل ۶ بعد هدفمندی آفرینش، خالق هستی، مخلوق در برابر خالق، پذیرش و تعهد، حقیقت انسان و امید به مثابه یک نیروی انگیزاننده زندگی است. درنهایت مدل مفهومی بر اساس این ابعاد ارائه شد. استنتاج: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت نگرش صحیح از خداوند موجب پذیرش فرزند از سوی مادران دارای فرزند اتیسم می شود

کلیدواژه ها:

Acceptance ، Autism ، Mothers ، Theology ، خدا شناسی ، پذیرش ، اتیسم ، مادران