زیست چینه نگاری رسوبات کرتاسه فوقانی بر مبنای نان وفسیلهای آهکی واقع در ایران مرکزی

با توجه به فراوانی نسبی و محدوده چینه شناسی کوتاه نانوفسیل های آهکی، این گروه از فسیل ها به ابزار بسیار مناسبی برای تقسیمات بایواستراتیگرافی مورد استفاده قرار می گیرند. به همین دلیل این مقطع برای اولین بار بر مبنای نانوفسیل های آهکی مورد مطالعه قرار گرفت. ناحیه مورد مطالعه از لحاظ جغرافیایی در مرکز ایران و در منطقه خور و بیابانک، واقع در ٣ کیلومتری سه راهی جندق و در نقشه 1:100000 چوپانان قرار گرفته است. هدف اصلی از این مطالعه تعیین زون بندی بیواستراتیگرافی و تطابق با زون بندی های استاندارد جهانی است. برای انجام مطالعات بایواستراتیگرافی جمعاً ٢٠ نمونه از بخش های مارنی سازند فرخی برداشت و به آزمایشگاه منتقل شد. نمونه ها بعد از آماده سازی به روش Smear slide با میکروسکوپ نوری مطالعه و عکس برداری گردیدند. در طی این مطالعه جمعاً ٢۴ جنس ۴٢ گونه از نانوفسیل های آهکی از منطقه مذکور شناسایی گردید. با توجه به محدوده ظهور و انقراض گونه های شاخص و تجمع فسیلی همراه، ٨ بایوزون برای برش مورد مطالعه 26 CC - 19CC از زون بندی استاندارد سیسینگ ( ١٩٧٧ ) بر اساس ارزش چینه شناسی بایوزون های تعریف شده، برای زمان رسوب گذاری رسوبات مورد مطالعه سن انتهای کامپانین آغازی تا ابتدای دانین پیشنهاد می شود. همچنین بر مبنای مطالعات انجام شده و حضور فراوان هولوکوکولیت هایی نظیر Calculites obscures و Lucianorhabdus cayeuxii در برش مذکور می توان چنین نتیجه گرفت که محیط رسوب گذاری سازند فرخی در برش مورد مطالعه یک محیط نسبتاً کم عمق و نزدیک به ساحل است.

کلیدواژه ها:

بایواستراتیگرافی ، سازند فرخی ، نانوفسیل های آهکی ، خور و بیابانک