ارزیابی شاخص های چابکی سازمانی با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره فازی (مورد مطالعه: سازمان توسعه برق ایران)

چابکی این امکان را برای سازمان ها فراهم می آورد که با ارائه پاسخ های سریع، نوآورانه و خلاق بقای خود را در محیط های پیچیده و دائما در حال تغییر امروزی تضمین کنند. در همین راستا، تحقیق حاضر درصدد است تا شاخص های اصلی چابکی را در سازمان توسعه برق ایران مورد مطالعه قرار دهد. در ابتدا با استناد به ادبیات موضوعی، چهار معیار اصلی «اهرمی کردن اثر افراد و اطلاعات»، «روابط همکارانه»، «اغنای مشتریان» و «غالب آمدن بر تغییر» انتخاب شدند. پس از طراحی پرسشنامه و تعیین روایی محتوا با نظر متخصصان دانشگاهی، داده های تحقیق از طریق نظر خواهی از خبرگان سازمان توسعه برق ایران جمع آوری گردید. سپس به منظور تعیین پایایی، سازگاری ماتریس مقایسات زوجی با روش گوس مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره فازی اطلاعات تجزیه و تحلیل شدند. یافته های تحقیق نشان می دهد که، مهم ترین معیار در انتخاب واحد سازمانی چابک تر «روابط همکارانه» با درجه اهمیت (۳۰۱/۰) است. این در حالی است که در سازمان توسعه برق ایران، روابط همکارانه در رتبه سوم قرار گرفته است. لازم به ذکر است که، معیارهای اهرمی کردن اثر افراد و اطلاعات با درجه اهمیت (۲۷۷/۰)، غالب آمدن بر تغییر با درجه اهمیت (۲۳۸/۰) و اغنای مشتریان با درجه اهمیت (۱۸۴/۰) مهمترین معیارهای بعدی در انتخاب واحد سازمانی چابک تر محسوب می شوند. نتایج حاکی از آن است که، سازمان توسعه برق ایران به منظور حداقل سازی شکاف میان وضعیت موجود و مطلوب چابکی سازمانی می بایست تمرکز بیشتری بر اولویت شاخص های موثر بر چابکی سازمانی داشته باشد.