بررسی خواص فیزیکی مخلوط روغن دی سولفید و میعانات گازی

استفاده هم زمان از میعانات گازی و روغن دی سولفید ترکیب نوظهوری شناخته می شود که توجه محققین را به خود معطوف نموده است. به کارگیری این مواد به تنهایی و یا به صورت ترکیب با هم مستلزم کسب اطلاعات دقیق آزمایشگاهی از خواص فیزیکی- شیمیایی حالت خالص و حالت ترکیبی است. روغن دی سولفید به عنوان یک محصول جانبی و دورریز در فرآیند شیرینی سازی گاز تولید می شود که شامل تعداد زیادی ترکیب دی سولفیدی است. میعانات گازی در دما و فشار محیط در حالت مایع است و یک ماده صنعتی با ارزش افزوده بالا محسوب می گردد. افزودن میعانات گازی به روغن دی سولفید ممکن است خواص این ماده را بهبود ببخشد و کاربردهای نوین روغن دی سولفید را تقویت کند. در این پژوهش، ترکیبات مختلف این دو ماده از ۰ تا ۱۰۰ درصد حجمی روغن دی سولفید مورد آزمون های ضریب شکست، کشش سطحی، رئولوژی، سنجش میزان نمک و گرمای احتراق قرار گرفت. نتایج نشان داد که ضریب شکست این دو ماده با افزایش درصد حجمی میعانات گازی از ۵۲۱۵/۱ تا ۴۲۷۷/۱ در شرایط محیطی به صورت خطی کاهش یافت. مقدار کشش سطحی نیز به ترتیب از ۶/۳۰ تا mN/m ۹/۱۹ اما با دقت خوبی به صورت یک تابع درجه ۲ نزولی بود. داده های رئولوژی مشخص کرد که ترکیبات مختلف این دو ماده رفتار سیال نیوتنی داشته و گرانروی مخلوط با افزودن روغن دی سولفید از ۵۴/۰ تا mPa.s ۶۹/۰ در دمای استاندارد C° ۵/۱۵ افزایش یافت. غلظت نمک موجود در میعانات گازی و روغن دی سولفید خالص به ترتیب ۰۹۶/۲۶ و g/m۳ ۲۶۵/۳۰ به دست آمد. گرمای احتراق روغن دی سولفید نیز تقریبا ۶۰ % گرمای احتراق میعانات گازی بود که نشان از افت کیفیت احتراق میعانات گازی در صورت افزودن روغن دی سولفید می باشد.

کلیدواژه ها:

روغن دی سولفید ، میعانات گازی ، ضریب شکست ، کشش سطحی ، رئولوژی