کیفیت حسابرسی: ارائه الگو و بررسی شکاف بین وضع موجود و وضع مطلوب

استفاده کنندگان در تصمیم گیری های اقتصادی، نیاز به اطلاعات مالی با کیفیت دارند و حسابرسی مستقل نقش عمده ای را در ارتقای کیفیت گزارشگری مالی ایفا می کند. لذا در این پژوهش سعی گردید با بهره-گیری از روش تحقیق دلفی فازی و نظرخواهی از خبرگان حرفه ای، ضمن شناسایی معیارهای بهبود کیفیت حسابرسی، الگویی مناسب برای محیط اقتصادی ایران، با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی طراحی شود. همچنین وضع موجود و مطلوب کیفیت شاخصه های بهبود کیفیت حسابرسی در ایران نیز مقایسه شده است و در نهایت ابعاد کیفیت حسابرسی از نظر اهمیت رتبه بندی شده اند. بدین منظور به پیروی از هیات استانداردهای بین المللی حسابرسی و اطمینان بخشی ۶۰ شاخص احصاء گردید که در پنج بعد الف. عوامل ورودی با ۲۱ شاخص؛ ب. عوامل فرآیندی با ۱۰ شاخص؛ ج. عوامل خروجی با ۹ شاخص؛ د. تعاملات اصلی با ۱۰ شاخص؛ و و. عوامل زمینه ای با ۱۰ شاخص طبقه بندی شد. داده ها با استفاده از نرم افزارهای R و Amos و Super Decisions مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از پذیرفته شدن ۵۴ شاخص می باشد که الگویی برای بهبود کیفیت حسابرسی فراهم می کند. همچنین نتایج حاصل از مقایسه وضع موجود و وضع مطلوب شاخصه های بهبود کیفیت حسابرسی بیانگر اختلاف معنادار بین وضع موجود محیط کیفیت حسابرسی در ایران با محیط مطلوب است. در نهایت نتایج حاصل از رتبه بندی ابعاد موثر بر بهبود کیفیت حسابرسی نشان می دهد که عوامل فرآیندی در رتبه ی اول اهمیت از دیدگاه خبرگان، عوامل ورودی در رتبه ی دوم، تعاملات اصلی و عوامل زمینه ای هر دو در رتبه ی سوم و عوامل خروجی در رتبه ی چهارم قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

کیفیت حسابرسی ، کیفیت گزارشگری مالی ، زنجیره تامین گزارشگری مالی ، هیات استانداردهای بین المللی حسابرسی و اطمینان بخشی ، شکاف بین وضع موجود و وضع مطلوب