نوگرایی در غزل سیمین بهبهانی

شاعران غزل سرای معاصر با بهره گیری از تجربیات شاعرانه نیما یوشیج و دیگر رویکردهای نوگرایانه توانسته اند غزل را همچنان درصدر قالب های شعری معاصر نگاه دارند. با وجود آنکه همچنان تعدادی از شاعران دهه های اخیر از شیوه های سنتی غزل پیروی می کنند اما به نظر می رسد توفیق از آن کسانی است که در غزل نوگرایی های موجه و ارزنده ای ارائه می دهند و با رویکردهای غزل نو و با پشتوانه دیرینگی غزل شاعری می کنند که از جمله این شاعران سیمین بهبهانی است. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی تدوین شده، نوگرایی در غزل سیمین بهبهانی بررسی شده است. بهبهانی در توجه به نوگرایی در غزل به استفاده از نوآوری در زبان و تخیل، ایجاد روح حماسی در غزل، ترسیم هویت و شعر زنانه در غزل و استفاده از عناصر زندگی امروزین در غزل خود پرداخته است. شگردها و نوآوری هایی که سیمین در غزلهای خود به کار برد باعث ظرافت و تکنیک های مطرح در شعر وی گردید. او به عنوان زنی که نوگرایی را در شعر نو و معاصر ترویج داد، در غزل هایش نوآوری های قابل ملاحظه تری دارد و به روز شدن شعر و غزل از جمله خصوصیاتی است که غزل وی را در میان سایر شاعران به عنوان شعری نو و بدیع نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

نوگرایی ، غزل ، شعر معاصر ، سیمین بهبهانی.