نقش گردشگری در تحولات هویت کالبدی سکونتگاه های روستایی مطالعه موردی: محور ارتباطی دزلی- هجیج، بخش اورامان- شهرستان سروآباد

گردشگری به عنوان یک فعالیت اجتماعی- اقتصادی نقش موثری در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و فرهنگی سکونتگاه های روستایی ایفا می کند که می تواند تاثیرات قابل توجهی را بر روی هویت کالبدی روستایی برجا بگذارد. هدف تحقیق حاضر ارزیابی اثرات گردشگری در تحولات هویت سکونتگاه های روستایی در منطقه اورامان شهرستان سروآباد در استان کردستان است. ازاین رو، تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی مبتنی بر گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه است. جامعه آماری تحقیق ۷ روستای واقع در محور ارتباطی دزلی- هجیج در بخش اورامان است که بر اساس داده های سرشماری نفوس و مسکن ۱۳۹۵ دارای ۱۵۷۲ خانوار بوده که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۰۶ خانوار به عنوان نمونه انتخاب شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری t تک نمونه ای و تحلیل عاملی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که توسعه گردشگری در روستاهای نمونه در بعد تداوم در زمان از قبیل کیفیت ساخت وساز مسکن (۶۷/۳)، بهداشت و پاکیزگی محیط روستا (۳۹/۳) و تغییرات کاربری اراضی (۷۸/۳) و بعد وحدت و کثرت از قبیل طرح و شیوه معماری مساکن (۰۱/۳) و معماری و سیمای معابر عمومی (۲۳/۳) و بعد تمایز و تشابه از قبیل تناسب با زندگی روستایی (۵۸/۳) و روستاگرایی یا همخوانی با مکان (۴۳/۳) تاثیر مثبتی بر روی ابعاد کالبدی سکونتگاه های روستایی منطقه داشته است. نتایج تحلیل عامل اکتشافی نشان داد که توسعه گردشگری نقش مهمی در تحولات هویت کالبدی روستایی منطقه دارد. به طوری که عامل تناسب با زندگی روستایی منطقه با مقدار ویژه ۶/۱۳ و ۲۷ درصد از واریانس کل بیشترین تاثیر را در بین عوامل به خود اختصاص داده است

کلیدواژه ها:

هویت کالبدی ، محیط ساخته شده ، گردشگری روستایی ، استان کردستان