پهنه بندی مسیر تونل انتقال آب امیرکبیر از نقطه نظر نفوذپذیری با استفاده از روش ماشین بردار پشتیبان(SVM)

یکی از مهم ترین عوامل موثر در جریان آب در توده سنگ ها و محیط های درزه دار نفوذپذیری توده سنگ است. با توجه به اهمیت آگاهی از مقدار آب ورودی به درون تونل ها،بررسی وضعیت نفوذپذیری توده سنگ های مسیر تونل بسیار حائز اهمیت است. از آن جا که آزمایش های متداول تعیین نفوذپذیری نظیر آزمایش لوژان بسیار زمان بر و هزینه بر هستند ضروری است تا در کوتاهترین زمان ممکن و با صرف کمترین هزینه یک دید کلی نسبت به میزان تراوایی سنگ های محل احداث تونل به دست آید. استفاده از روش های هوشمند به منظور تخمین یا طبقه بندی داده ها به ویژه در مسائل مهندسی در دهه های اخیر متداول بوده است. الگوریتم های زیادی به این منظور طراحی و بهینه سازی شده اند. از میان این روش ها می توان به الگوریتم ماشین بردار پشتیبان اشاره کرد. در این تحقیق به منظور پهنه بندی مسیر تونل انتقال آب امیرکبیر از نقطه نظر نفوذپذیری از روش ماشین بردار پشتیبان استفاده شده است. به منظور بهینه سازی پارامترهای این الگوریتم، روش جستجوی تصادفی انتخاب شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که دقت مدلسازی صورت گرفته با استفاده از این روش بر اساس داده های آزمایش ۵۹/۹۴ % است. همچنین نتایج به دست آمده نشان می دهند که بیش از ۸۵ درصد از مسیر تونل در رده با تراوایی کم قرار گرفته است که خطرچندانی از نظر نفوذ آب برای تونل نخواهد داشت.

کلیدواژه ها:

تونل امیرکبیر ، نفوذپذیری ، پهنه بندی ، ماشین بردار پشتیبان