بهینه سازی شرایط عملیاتی سنتز فیشر- تروپش در راکتورهای دوغابی با هدف تولید محصولات مختلف

در سال های اخیر، سنتز فیشر- تروپش به عنوان یک فرآیند مهم شیمیایی برای تبدیل گاز سنتز به سوخت های مایع با ارزش مورد توجه قرار گرفته است. در این پژوهش یک مدل گزینش پذیری محصول همراه با هیدرودینامیک راکتور دوغابی برای پیش بینی توزیع محصولات سنتز فیشر- تروپش در راکتور دوغابی به کار برده شده است. نتایج مدل سازی نشان می دهد که عوامل مختلفی مثل دما، فشار عملیاتی، ماندگی کاتالیزور و سرعت ظاهری گاز روی میزان تبدیل گاز سنتز و توزیع محصولات هیدروکربنی تاثیر مهمی دارد. در این مطالعه، بهینه سازی پارامترهای عملیاتی برای به حداکثر رساندن تولید محصولات هیدروکربنی با الگوریتم های ژنتیک، شبیه سازی تبرید و روش‎های مبتنی بر گرادیان انجام شده است. نتایج نشان می دهد در نسبت H۲/CO زیاد و ماندگی کم کاتالیزور، تولید محصولاتی مثل نفتا، دیزل و واکس افزایش می یابد. همچنین برای به حداکثر رساندن تولید الفین ها نسبت به سایر محصولات به نسبت H۲/CO کم و ماندگی زیاد کاتالیزور نیاز است. لازم به ذکر است که برای به حداکثر رساندن تمامی محصولات، فشار بالایی مورد نیاز است.

کلیدواژه ها:

سنتز فیشر- تروپش ، راکتور دوغابی ، بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، الگوریتم شبیه سازی تبرید