دانشگاه پژوهی (IR)؛ ضرورتی مغفول مانده در راستای تقویت همکاری های دانشگاه و صنعت

امروزه با توجه به روند شتابان افزایش هزینه های آموزش عالی و کیفیت آن و کاهش حمایت های دولتی از دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی در سراسر جهان از یک سو و شتاب گیری پیشرفت تکنولوژی و گسترش نیاز سیستم اقتصادی به دانش علمی از سوی دیگر، سیستم آکادمیک به صنعت دانش تبدیل شده است. افزایش بهره وری در دانشگاه ها تابع فرایند تحقیق و توسعه است که در مبانی نظری، دانشگاه پژوهی نامیده می شود. در دهه های اخیر، مهمترین مساله اقتصاد ایران پایین بودن سرمایه گذاری در توسعه دانش و بهره وری آن است. دانشگاه های ایران مطلوب است خود یادگیرنده و دانش محور شوند. دانشگاه پژوهی مناسبترین مسیر دستیابی دانشگاه های کشور به این هدف است. واحد دانشگاه پژوهی در اغلب دانشگاه های معتبر جهان، به منظور تقویت همکاری های دانشگاه و صنعت، پیدایش و نضج یافته است؛ در حالیکه در دانشگاه های کشور، امری مغفول مانده است. در این پژوهش تلاش می شود ضمن تبیین مفهوم دانشگاه پژوهی، الزامات تحقق آن از طریق مطالعه مبانی نظری تحقیق شناسایی شود و سپس از طریق روش دلفی نظرات متخصصان، محققان و خبرگان این حوزه در رابطه با الزامات شناسایی شده فوق مورد بررسی قرار گیرد

کلیدواژه ها:

آموزش عالی