بررسی کارایی فرایند فتوکاتالیستی پرسولفات فعال شده با نور پالسی درحذف نیتروآنیلین از محلولهای آبی
محل انتشار: فصلنامه پژوهش در بهداشت محیط، دوره: 9، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 103
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JREH-9-3_001
تاریخ نمایه سازی: 2 دی 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: نیتروآنیلین یکی از مشتقات آنیلین با درجه سمیت بالا، خاصیت سرطان زایی بالقوه و اثرات جهش زایی است. یکی از تکنولوژی های موثر در حذف این ترکیبات از محلولهای آبی استفاده از فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته ( AOP) است. این مطالعه با هدف بررسی کارایی فرایند پرسولفات فعال شده در حذف نیتروآنیلین از محلولهای آبی تحت شرایط آزمایشگاهی انجام شد.مواد و روش ها: جهت انجام این مطالعه، تاثیر متغیرهای مورد مطالعه شامل pH (۳ تا ۱۱) زمان تماس (۱۵ تا ۱۲۰ دقیقه)، غلظت نیتروآنیلین (۱ تا ۳۰ میلی گرم در لیتر) و غلظت پرسولفات (۱۰۰ تا ۸۰۰ میلی گرم در لیتر) بر روی نمونه های سنتتیک بررسی شد. بعد از انجام فرایند، غلظت باقیمانده نیتروآنیلین با دستگاه اسپکتوفوتومتر -visUV در طول موج ۵۳۰ نانومتر قرائت گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده، از آنالیز Independent-t و آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار استفاده شد.یافته ها: بیشترین راندمان حذف نیتروآنیلین توسط فرایند پرسولفات فعال شده با نورپالسی تحت شرایط بهینه بدست آمده از آزمایشات شامل زمان تماس تعادلی ۹۰ دقیقه، pH ۸، غلظت پرسولفات فعال شده ۶۰۰ ملیگرم در لیتر و غلظت نیتروآنیلین ۱ میلی گرم در لیتر، ۹۸/۲درصد بدست آمد. نتایج نشان داد که فرایند فتوکاتالیستی پرسولفات فعال شده با نور پالسی از مدل سینتیک درجه دوم پیروی می نماید.نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده از این مطالعه فرایند پرسولفات فعال شده با نور پالسی تاثیر بالایی در حذف نیتروآنیلین از محلول های آبی داشت. لذا بدلیل راندمان بالای حذف، مقرون به صرفه بودن و راهبری ساده، استفاده از این فرایند در حذف آلاینده های آلی و مقاوم از محلولهای آبی توصیه می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی طولابی
مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران.
فاطمه حسن آبادی
مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران.
الهام احمدی بلداچی
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت بم، دانشگاه علوم پزشکی بم، بم، ایران.
نسرین رضایی زاد
مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران.
ضیاالدین بنیادی
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت مشهد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :