نانوکامپوزیت مبتنی بر کربوکسی متیل سلولز: یک ماده زیستی امیدوار کننده برای کاربردهای زیست پزشکی

مشتقات سلولزی پلیمرهای زیست سازگار با ویژگی های فیزیکی و مکانیکی مطلوب هستند. خواص متمایز مشتقات سلولز به دلیل پتانسیل آنها برای کاربردهای زیست پزشکی، از جمله مهندسی بافت، پانسمان زخم و تحویل دارو، توجه زیادی را به خود جلب کرده است. کربوکسی متیل سلولز (CMC)، اولیت و اصلی ترین مشتق سلولز است. این ماده یک ترکیب مبتنی بر سلولز بوده است. ویژگی های منحصر به فرد آن شامل حلالیت در آب، غیرسمی بودن، زیست سازگاری، پایداری شیمیایی، زیست تخریب پذیری هستند که جایگاه CMC را به عنوان یک گزینه جذاب برای کاربردهای تجاری از جمله زمینه زیست پزشکی حفظ کرده اند. در این مطالعه، خواص CMC و پتانسیل آنها برای کاربردهای زیست پزشکی مورد بحث قرار می گیرد. مرور متون گسترده از نظر سنتز و کاربرد در زمینه های زیست پزشکی مختلفی برای تولید هیدروژل های CMC مورد بررسی قرار می گیرند. نویسندگان مختلف کاربرد قوی ضد باکتریایی و ضد توموری را با توضیح استراتژی های فرمولاسیون مختلف نشان داده اند. این بررسی کاربردهای نانوکامپوزیت های مبتنی بر CMC را در مهندسی بافت، پانسمان زخم و تحویل دارو اشکار می کند.

کلیدواژه ها:

نانوکامپوزیت ، کربوکسی سلولز ، دارورسانی ، پانسمان زخم