بررسی رابطه جو سازمانی بر اثربخشی آموزش کارکنان

هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه جو سازمانی بر اثربخشی آموزش کارکنان می باشد. در جهان رقابتی امروز یکی از ابزارهای بسیار مهم در ایجاد تحول و بقای سازمان و رسیدن به اهداف و رسالت های تعریف شده برای آن برنامه ها و رویکردهای نوین آموزش است . یکی از عوامل مهمی که تاثیر قابل ملاحضه ای در بهره وری دارد و نقش موثری در افزایش آن ایفا می کند ، آموزش است . منابع انسانی توانمند یکی از مهم ترین و پایدارترین توانمندسازی های سازمانی است . در همه ی الگوهای تعالی جامع سازمانی ، سهم زیادی به دانش افزایی ، آموزش و بهسازی کارکنان به عنوان یک توانمند ساز مهم و اثر بخش بر عملکرد و تعالی کارکنان و سازمان ها داده می شود. به دلیل اهمیت ، سهم و نقش دانش ، نگرش و توانایی منابع انسانی در عملکرد افراد و سازمان ها اکثر سازمان های پیشرو، سرمایه گذاری های گسترده ای برای دانش افزایی و بهسازی منابع انسانی انجام خواهند داد. فنون و طرح های جدید ارتقاء بهره وری نمی تواند بدون پرسنل آموزش دیده ایجاد و بکار گرفته شود. نیروی انسانی بر اساس امکانات، دانش و مهارت ها و نگرش خویش که از آموزش کسب کرده است می تواند نقش به سزایی در بهبود و افزایش بهره وری داشته باشد. هدف اصلی آموزش کمک به عملکرد بهتر نیروی انسانی برای نیل به اهداف اصلی می باشد. لازم است در سازمان جو مناسبی حاکم باشد تا کارکنان در فضایی آرام و عاری از فشار روانی و استرس به کار مشغول یابند تا کارایی و اثربخشی سازمان افزایش یابد. جو سازمانی نمایی از ویژگی های ظاهری فرهنگ است که از ادراک و نگرش های کارکنان در یک دوره خاص ناشی می شود. جو سازمانی سالم می تواند باعث بهبود تعاملات و عملکرد سازمانی شده و برعکس جو سازمانی نا سالم و مسموم ممکن است محیطی پر از سوظن و استرس بوجود آورده و اثرات منفی را بر عملکرد افراد و سازمان داشته باشد که از طریق آموزش می توان جو سالمی بر سازمان حاکم نمود. رفتار کارکنان در سازمان باید در جهت تولید باشد اما گاه این رفتارها نه تنها در مسیر تولید نیست بلکه در فرایند تولید نیز اختلال ایجاد می کند که از طریق آموزش های مناسب می توان جو سازمانی مناسب بوجود آورد که باعث افزایش عملکرد شغلی افراد و بهره وری بالای آنها در سازمان شود.