بهینگی پرداخت یارانه دولتی به سرمایه گذار خطرپذیر به منظور حمایت از شرکت های دانش بنیان

پیشتازی اقتصاد دانش بنیان با تکیه بر تولید علم و تجاری سازی نیازمند حمایت های مالی و تامین امکانات و منابع مالی شرکت های دانش بنیان نوپا است . به منظور بررسی اثرات رفاهی حمایت دولت از شرکت های دانش بنیان از طریق سرمایه گذاران خطرپذیر، دو حالت مورد مقایسه قرار گرفت ؛ در حالت اول، سرمایه گذاران خطرپذیر بدون حمایت دولت ، پروژههای شرکت های دانش بنیان را تحت حمایت مشاورهای و مالی قرار می دهند. در حالت دوم، سرمایه گذار خطرپذیر به ازای آوردههای خود بابت ارائه خدمات مالی و مشاوره، یارانه دولتی دریافت می کند. با استفاده از گزارش معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری ، اطلاعات بانکی و اطلاعات صندوقهای پژوهش و فناوری در سال ۱۳۹۹، شبیه سازی مدل برای اقتصاد ایران انجام گرفت . نتایج شبیه سازی نشان داد سرمایه گذار خطرپذیر مایل است پروژههایی را تامین مالی کند که احتمال موفقیت بالایی دارند. زمانی که سرمایه گذار خطرپذیر یارانه دولتی دریافت می کند، درازای خدماتی که به شرکت های دانش بنیان ارائه می دهد، سهم کمتری از بازده شرکت را دریافت می کند. علاوهبراین ، حمایت دولت از سرمایه گذاران خطرپذیر، انتخابی بهینه است و به بهبود قابل توجهی در رفاه اجتماعی انتظاری منجر می شود. دولت با ارائه منابع مالی و مشوقها به سرمایه گذاران خطرپذیر، رشد شرکت های دانش بنیان را ارتقا می دهد و بر توسعه اقتصادی تاثیر مثبت می گذارد.

کلیدواژه ها:

شرکت های دانش بنیان ، سرمایه گذار خطرپذیر ، یارانه دولتی ، اقتصاد ایران.