تهیه هیدروژل های خودترمیم شونده با استفاده از پلیمرهای طبیعی اصلاح شده با سیکلودکسترین برپایه تعاملات میزبان -مهمان

پلیمرهای خودترمیم ، پلیمرهایی هستند که پس از ایجاد شکاف یا ترک بهبود می یابند. این خاصیت ، باعث افزایش طول عمر آنها می شود.خودترمیمی بر پایه برهم کنش های میزبان -مهمان زمانی رخ می دهد که دو یا چند قطعه شیمیایی با هم برهمکنش غیرکووالانسی دهند. به طوری که یک تکه مولکول (مهمان ) به طور فیزیکی وارد تکه دیگر (میزبان ) شده و اتصالات میزبان -مهمان برگشت پذیر ایجاد می شود و ترمیم رخ می دهد. در این کار هیدروژل خودترمیم شونده بر پایه تعاملات میزبان -مهمان بین سیکلودکسترین (β-CD) و آزوبنزن تشکیل گردید و هیدروژل ساخته شده می تواند در زخم پوش و دارورسانی کاربرد داشته باشد.

کلیدواژه ها:

خودترمیمی ، هیدروژل ، تعاملات میزبان -مهمان ، بتاسیکلودکسترین