مرو در نخستین دهه های حکومت قاجار

بررسی اوضاع مرو در دوره قاجار بدون توجه به اقدامات و روابط متقابل حکومت های اطراف آن ممکن نیست، بنابر این در این مقاله نخست به مناسبات و روابط آقامحمد خان با حکام مناطق مذکور پرداخته می شود که عبارت است از اقدامات و لشکرکشی های حاکم بخارا در مرو و خراسان وتصرف مرو، و واکنش دولت ایران به آن اقدامات، که از حد اعزام سفیر و نوشتن نامه تهدیدآمیز فراتر نرفت و امکان اقدام بر ضد امیر بخارا برای بنیان گذار حکومت قاجار فراهم نشد. در دهه اول سلطنت فتحعلی شاه گرچه با استمداد حاکم مرو از ایران، زمینه مداخله ایران در حاکمیت مرو فراهم شد، اما گرفتاری ایران در جنگ با روسیه، امکان اقدام عملی دولت ایران در آن مساله را کاهش می داد. مرو هم به طور مدام در دست حکام بخارا باقی نماند، و بارها بین حکام بخارا، خیوه و ترکمانان دست بدست شد. در نیمه دوم سلطنت محمد شاه باز زمینه ای جهت مداخله ایران در امر حاکمیت مرو به وجود آمد، اما اقدامی جدی از طرف دولت ایران در این زمینه صورت نگرفت. عدم حاکمیت ایران بر مرو در عصر اولیه حکومت قاجار، هم ناشی از عوامل خارج از دولت و هم متاثر از عملکرد دولت ایران بوده است. تداوم چنین وضعیتی زمینه لازم جهت جدایی قطعی مرو از کشور ایران در دوره بعد را فراهم کرد.

کلیدواژه ها:

قاجاریه ، مرو ، حاکم بخارا ، خیوه ، روسیه تزاری