مسجد سازی در اندلس

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 67

فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HISTO-3-7_003

تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1402

چکیده مقاله:

پس از براندازی بنی امیه به دست عباسیان، تنها فردی که با فرار خود به شمال آفریقا جانسالم به در برد، عبدالرحمن بن هشام بود که از آنجا به اندلس رفت و در آنجا دولت امویان اندلس راتشکیل داد. امویان اندلس، قرطبه را پایتخت حکمرانی خود قرار دادند و با ساخت پلها و کاخها ومساجد بر وسعت آن افزودند و از آن پس به برتری فرهنگی و علمی شهرت یافت. قرطبه بر اثرحملهها و نابسامانیها به تدریج از قدرت افتاد و به صورت یک شهر معمولی در آمد و اشبیلیه بهوسیلهی بنی عباد، آباد شد و رونق گرفت.یکی از آثاری که از آن دوره در قرطبه باقی مانده، مسجد قرطبه میباشد که به گستردگی واستحکام بنا و خوش ترکیبی شهرت داشت. این مسجد با همهی تغییراتی که مسیحیان به قصد از بینبردن هویت و روحانیت اسلامی بر آن وارد ساختند، همچنان در و دیوار، مناره و محراب آن معرفهویت واقعی آن است. جامع عمربن عربس در اشبیلیه یکی دیگر از مساجدی است که در دورانامویان اندلس بنا گردیده که در سال ۱۲۴۶میلادی به دنبال سقوط اشبیلیه به دست فرناندوی سومتبدیل به کلیسای سان سالوادر گردید.مسجد باب المدوم در طلیطله با وجود کوچکی از معتبرترین مساجد اندلس پس از مسجدقرطبه محسوب میشود. این مسجد همانند کنیسههای بیزانسی، مربع شکل و به روش مخصوصطلیطله ساخته شده است. پس از باز پسگیری طلیطله این مسجد نیز به کنیسه تبدیل شد. مسجدمدینه الزهرا، مسجد دیگری است که الناصر برای شهرش مدینه الزهراء ساخت. دارای پنج تالار بودکه تالار میانی وسیعترین آنها بود، ارتفاع منارهاش، چهل متر و شبیه منارهی امیر هشام در جامعقرطبه است. پس از روی کار آمدن مرابطین و موحدین، روش مسجدسازی به روش عربی که پیشتردر قیروان و قرطبه، معمول بود، استمرار یافت

نویسندگان

عباسعلی تفضلی

دانشیار گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی مشهد