دارالفنون دریچه ای نو به جهان معرفت
محل انتشار: پژوهشنامه تاریخ، دوره: 2، شماره: 6
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 126
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HISTO-2-6_006
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1402
چکیده مقاله:
دارالفنون نخستین مدرسه دولتی ایران به سبک اروپایی است که توسط میرزا تقی خان امیر کبیر به وجود آمد.این مدرسه فعالیت آموزشی خود را در پنجم ربیع الاول ۱۲۶۸ق/۱۸۵۱.م با پذیرش شاگرد در هفت رشته پیاده نظام،سواره نظام،مهندسی،توپخانه،پزشکی،معدن شناسی و داروسازی آغاز کرد.برای تدریس در این مدرسه معلمانی از کشورهای اروپایی استخدام شدند.مدت تحصیل در دارالفنون نخست هفت سال بود و سپس به چهار سال کاهش یافت.در این ندرسه علاوه بر تدریس نظری آموزشهای عملی نیز مورد توجه بود و تجهیزاتی از قبیل آزمایشگاه،چاپخانه و کتابخانه در خدمت آموزش قرار داشت.ناصرالدین شاه در آغاز کار علاقه زیادی به پیشرفت کار مدرسه نشان می داد.اما سیاسی شدن آموزش و شیوع افکار آزادی خواهانه در دارالفنون این مدرسه را از چشم ناصرالدین شاه انداخت.دارالفنون به رغم پیشرفتهای اولیه به دلایل گوناگونی نتوانست اهداف بنیان گذار آن را برآورده سازدواما در عیت حال توانست دریچه ای نو به سوی جهان معرفت برای ایرانیان باز نموده و باعث آشنایی گروهی از ایرانیان با دستاوردهای علمی اروپا و اندیشه های اصلاح طلبانه شود.
نویسندگان
یوسف متولی حقیقی
استادیار گروه تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی بجنورد