کارکرد نظام امارت در احیای هویت ایرانی در دوره ی اسلامی(سده سوم تا پنجم ه.ق)

شکل گیری و تکوین نظام امارت و عملکرد آن در تاریخ ایران دوره اسلامی از جایگاه و اهمیت بسزایی برخوردار می باشد. نظام امارت به مثابه ی ساختاری سیاسی در سده های میانه و در عصری که هویت ایرانی دچار بحران شده بود، باعث احیا و تداوم هویت ایرانی گردید. در این جهت، نظر به نقش و جایگاه نظام امارت در پیوستگی و استمرار هویت ایرانی، نوشتار حاضر سعی در پاسخگویی به این سوال مهم دارد که نظام امارت به عنوان نماد نظام سیاسی و میان پرده ی تاریخی جامعه ایران در سده های سوم تا پنجم ه.ق، باتکیه بر کدام کار ویژه ها مبادرت به احیا و تقویت هویت ایرانی نمودند؟ نتایج حاصل از این مقاله که با رویکرد توصیفی-تحلیلی معمول در پژوهش های تاریخی انجام گرفته، بیانگر آن است که نظام های امارتی همچون سامانیان، غزنویان و آل بویه، با بهره گیری از عوامل و اشتراکات تاریخی و فرهنگی، و نیز در پرتو دین اسلام در احیای هویت ایرانی اهتمام ورزیده و بدین ترتیب هویت ایرانی را در سایه ی نظام امارت و در بستر فرهنگ و جامعه ایرانی در دوران اسلامی استمرار بخشیدند.

کلیدواژه های کارکرد نظام امارت در احیای هویت ایرانی در دوره ی اسلامی(سده سوم تا پنجم ه.ق):

امارت ، هویت ، سامانیان ، آل بویه ، غزنویان