استفاده کاربردی پارچه در طراحی عینک و نقاب(آفتابگیر) به جهت امتناع از عبور اشعه ماوراءبنفش

امروزه همه افراد به اثرات مخرب نور خورشید واقف هستند . نور خورشید با دارا بودن طیف های نوری و موجی شامل فرکانس های مرئی و نامرئی می باشد که علاوه بر مفید بودن، اثرات منفی جبرانناپذیری نیز بر روی پوست بر جای می گذارد و همچنین با نازک شدن لایه اوزون شدت اثر آسیب ها بیشتر از گذشته است. اشعه ماورا بنفش که با نام اختصاصی uv شناخته میشود یکی از تشعشعاتی است که تاثیرات مخربی بر روی پوست و موی انسان می گذارد بنابراین برای پیشگیری از پیری زودرس، چین و چروک، لک و .... از عینکهای آفتابی ضد uv استفاده می شود. اما در این پژوهش، پژوهشگر به منظور حفاظت بیشتر و ایمنتر و همچنین استایل زیباتر ست عینک و نقاب هایی را طراحی کرده است که علاوه بر زیبایی چشمگیر و به روز بودن محافظت بیشتری از چشم در برابر اشعه ماورای بنفش دارد و به جهت این امر پارچه های ضد uv تهیه شده با نانو مواد را تولید نموده که در این پژوهش به صورت موردی نانو مواد استرانسیوم تیتانات ۱مورد بررسی قرار گرفته است. در این مقاله روش تحقیق به صورت تجربی، توصیفی پیش می رود. همچنین این طرح ها به صورتی طراحی شده اند تا مورد استفاده هر دو جنسیت، یعنی مرد و زن، قرار بگیرند و عموم مردم بتوانند از آنها استفاده کنند. نتایج این تحقیق نشانگر این می باشد که استفاده از پارچه هایی که از خاصیت یو. وی برخوردار می باشند در طراحی قسمت هایی از عینک و نقاب، میتواند تا حدی این اشعه را کنترل و از آسیب رسانی به پوست و چشم انسان جلوگیری نماید.

کلیدواژه ها:

عینک ، کلاه ، نقاب ، اشعه ماورا بنفش.