طراحی پارچه ی لباس زنانه با رویکرد خوشنویسی ایرانی در لباس زنان ایرانی

هدف اصلی این پژوهش استفاده از رنگهای ترموکرومیک در طراحی پارچه ی لباس زنان بوده است. روشی جدید برای طراحی پارچه با ویژگیهای هنر خوشنویسی با تکنیک سیاه مشق ارائه شده است. در این راستا پارچه پنبهای توسط چاپ سیلک همراه رنگزای ترموکرومیک به صورت زوایای هنری در برخی قسمتهای مانتو پوشش داده شده است. طراحی مانتوها در حیطه لباس مجلسی به صورت هنری انجام شده است. به منظور طراحی لباس با طراحی متفاوت از قابلیتهای طراحی حروف فارسی همچون ب، ن، ر، ه، ج، ح، ی با دوسبک استفاده از حروف تنها در طراحی وهمچنین ابیاتی از شعر شاعرها بهره گرفته شده وبدین وسیله بخشهایی از مانتو طراحی گردی.دمجموعا در یک کالکشن تخصصی زمستانی وتابستانی با توجه به نوع رنگ ترموکرومیک مصرفی که به دمای سردوگرم حساس میباشد شامل ۳طرح مانتو دوخت شده با رعایت اصول طراحی الگو و انتخاب رنگ طراحی شده است. نهایتا کارایی تغییر رنگ لباس مانتو در اثر تغییرات دمایی ایجاد تنوع مینماید، وبدین وسیله با بهره گیری از قابلیتهای تغییر رنگ نسبت به دما وطراحی با کمک حروف توانسته مانتویی با طراحی متفاوت نسبت به طرحهای سنتی رایج ارائه نماییم.

کلیدواژه ها:

ترموکرومیک ، ترموکرومیک ، مانتو ، سیاه مشق ، خوشنویسی.