کاربرد روغن امولسیون شونده گیاهی در مقایسه با روغن امولسیون شونده معدنی (ولک) بر عملکرد پسته رقم اکبری در شرایط شور
محل انتشار: مجله شورورزی، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 356
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOBSA-1-1_006
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1402
چکیده مقاله:
با گرم شدن کره زمین در سالهای اخیر، نیاز سرمایی درختان پسته در بسیار از نقاط ایران تامین نمیگردد که موجب مشکلات فیزیولوژیک فراوان و در نهایت کاهش تولید و عملکرد پسته شده است. در این تحقیق، اثر برخی ترکیبات شیمیایی بر عملکرد پسته رقم اکبری در شرایط شور (۱۶/۱ دسیزیمنس بر متر آب آبیاری) بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی در منطقه بهادران (استان یزد) در سال ۱۳۹۸-۱۳۹۷ (میزان نیاز سرمایی تامین شده ۸۷۰ ساعت) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد، بیشترین پوکی (۳۳/۶۷ درصد)، کمترین درصد تبدیل جوانه گل به خوشه (۵۳/۲۲ درصد)، کمترین میانگین تعداد دانه در هر خوشه (۷/۶۶)، کمترین میزان خشک میوه تولیدی در هر هکتار (۲/۹۰۴ کیلوگرم) در درختان شاهد مشاهده شد. کاربرد روغن ولک در غلظت مناسب توسط کشاورزان موجب افزایش معنیدار عملکرد خشک میوه در هر هکتار شد. کارایی روغن سویا در ترکیب با نیترات پتاسیم و هورمون جیبرلیک اسید در افزایش عملکرد خشک میوه تولیدی در مقایسه با روغن ولک بیشتر بود. استفاده از ترکیبهای (روغن سویا ۶ درصد+ نیترات پتاسیم ۰/۵ درصد + جیبرلیک اسید ۲۰ میلیگرم در لیتر) و (روغن سویا ۷ درصد+ نیترات پتاسیم ۰/۵ درصد + جیبرلیک اسید ۲۰ میلیگرم در لیتر)، به ترتیب موجب افزایش (۶۷/۹۲ و ۷۹/۷۷ درصد) در عملکرد خشک میوه نسبت به تیمار روغن ولک ۵/۵ درصد شدند که حاکی از اقتصادی بودن استفاده از ترکیبات فوق میباشد. این ترکیبات از طریق افزایش درصد تبدیل جوانه گل به خوشه، افزایش میانگین تعداد دانه در هر خوشه و کاهش درصد پوکی موجب بهبود کمی و کیفی خشک میوه تولیدی شدند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی مومن پور
استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران.
ولی سلطانی گرد فرامرزی
محقق مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد. ایران.
مهدی کریمی
استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :