تعارض منافع و شفافیت و در سازمانهای عمومی (با نگاه به سازمان تامین اجتماعی ایران)

وجود فساد یا تصور وجود آن در سازمانهای عمومی و دولتی ، یکی از زمینه های اصلی ایجاد بی اعتمادی مردم به حاکمیت است ، و به عنوان یکی از موانع اصلی توسعه کشور تلقی می شود. شفافیت در تعبیر رایج از آن، یکی از ابزارهای اصلی برای مدیریت تعارض منافع و مبارزه با فساد است . اما میزان اثربخشی شفافیت در مدیریت تعارض منافع در سازمانهای عمومی چقدر است و تابع چه عواملی است ؟ سایر عوامل موثر در مدیریت انواع موقعیت های تعارض منافع کداماند؟ در این مطالعه پس از نگاه به تجربه یکی از کشورهای موفق (کره جنوبی ) در زمینه مبارزه با فساد، به شیوه کیفی و با الگوی نظریه داده بنیاد، نظرات خبرگان (مصاحبه ساخت یافته با ۱۳ تن از مدیران و کارشناسان فعلی و پیشین سازمان) درخصوص علل و راهحل ها در زمینه انواع تعارض منافع در سازمان و نقش شفافیت یا عدم وجود آن در ارتباط با سایر عوامل در شکل گیری موقعیت های تعارض منافع بررسی شده است . نتایج نشان می دهد ازنظر خبرگان، ضعف و به روز نبودن قوانین ، مباحث جناحی در مدیریت سازمان، عدم اجرای قوانین ، ضعف در شفافیت و سامانه های جامع اطلاعاتی و عدمحمایت از گزارشگران، دلایل اصلی وجود تعارض منافع بوده است . ازنظر ایشان قانونگذاری و بروز کردن قوانین ، نظارت بر اجرا، ارتقای شفافیت و ترویج و آگاهی بخشی ، راهحل های اصلی برای مدیریت تعارض منافع است . در پایان مقاله به استناد مباحث نظری، تجربه کره جنوبی و بررسی نمونه موردی، پیشنهاداتی درجهت ارتقاء شفافیت و مدیریت تعارض منافع و مبارزه با فساد، در زمینه های ارتقاء کیفیت داده، رصد و انتشار دادهها، تسهیل ورود مفسرین و حمایت از ایشان، حمایت از گزارشگران، ترویج و آموزش و تنبیه متخلفان و تشویق ایدههای نو ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

تعارض منافع ، شفافیت ، فساد ، سازمان تامین اجتماعی ، کره جنوبی