بررسی سیاست ها و راهبردهای موجود درخصوص شفافیت و مبارزه با فساد در کشور

پیش از چینش استراتژی برای مبارزه با فساد باید مدلهای فسادی در کشور را به دقت شناخت . درجه شیوع فساد در میان جوامع مختلف متفاوت است و از درجه کم و استثنایی تا درجه بسیار رایج و قاعدهمند تغییر می کند. اگر فساد کم باشد به آسانی قابل کشف و مجازات و نابودی است ؛ اما وقتی فساد در جامعه بسیار رایج شود و به شکل قاعدهمند در آید، احتمال کشف فساد و مجازات مجرمان، کاهش و انگیزههای دست یازیدن به فساد افزایش می یابد؛ زیرا برخلاف حالت اتفاقی ، طرفین تمایلی به گزارش کردن خلاف به مراجع ذیصلاح ندارند. هر جا فساد قاعدهمند شده باشد، نهادها، قوانین و ضوابط رفتاری با الگوهای نادرست دیوانسالاران و کارگزاران دولتی مفسد تطابق می یابند. در این حالت ، رشوه نیز می تواند باعث کند شدن رسیدگی به پروندهها شود. یکی از متفکران به نام »هربرت ورلین « فساد اتفاقی را به انجام خطا در بازی فوتبال تشبیه کرده است که داور با نشان دادن کارتی ، بازیکن را جریمه می کند؛ درحالی که فساد نظاممند مانند تشویق خشونت در بازی فوتبال است ؛ در این تحقیق می پرسیم که شاخصه اصلی سیاست ها و راهبردهای موجود در کشور برای مبارزه با فساد چیست ؟ به طوریکه بازی تغییر ماهیت می دهد و به عامل درگیری تبدیل می شود. این شکل از فساد، توسعه اقتصادی بسیاری از کشورهای درحالتوسعه را تهدید می کند. لذا با توجه به دو ساختار بالا تلاش داریم تا مدلهای فسادزا را از کشور زدوده و نقشی جدید برای شناخت راهبردهای مقابله با فساد در ایران طراحی نماییم .

کلیدواژه ها:

مبارزه با فساد ، شفافیت مالی ، فساد اداری