بررسی رابطه میان استفاده از رهبری تحولآفرین و مقابله با فساد اداری با نقش میانجی چابکی سازمان

یکی از شایع ترین بیماریهای موجود در نظامهای اداری فساد است . فساد یکی از مظاهر رفتار ضداجتماعی است که مزایایی را خارج از قاعده و برخلاف هنجارهای اخلاقی و قانونی به مرتکبین خود می دهد و در مقابل قدرت بهبود شرایط زندگی سایرین را تضعیف می کند. فساد در دستگاههای دولتی را می توان با مصادیقی مثل پارتی بازی، بی عدالتی ، باجخواهی ، ایجاد نارضایتی اربابرجوع شناخت و حتی آن را به اشکال گوناگون اعمال قدرت شخصی و استفاده نامشروع از مقام و موقعیت شغلی تسری داد. محققان روشهای مختلفی را برای مبارزه با فساد ارائه دادهاند. برخی از این روشها عبارتاند از خصوصی سازی، استفاده از فناوری اطلاعات، بهبود فرهنگ سازمانی و استفاده از روابط عمومی فعال. در این پژوهش تاثیر استفاده از رهبری تحولآفرین با میانجی گری چابکی سازمان جهت مقابله با فساد موردبررسی قرار گرفت . دادههای موردنیاز ازطریق توزیع سه گروه پرسشنامه میان اعضای نمونه جمع آوری شد. پرسشنامه اول محقق ساخته و دربرگیرنده مفاهیم فساد اداری، دیگری پرسشنامه استاندارد چابکی شریفی و ژانگ و پرسشنامه سوم مربوط به رهبری تحولآفرین طراحی شده توسط باس و آولیو بود. برای شناسایی رابطه بین متغیرها از روش ضریب همبستگی و آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است . نتایج نشان داد بین استفاده از رهبری تحولآفرین و مقابله با فساد اداری با نقش میانجی چابکی سازمان، رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فساد اداری ، شفافیت ، چابکی سازمان ، رهبری تحولآفرین ، خصوصی سازی ، فناوری اطلاعات