بررسی نقش فساد بر اثربخشی رابطه بین مخارج دولت و رشد اقتصادی در ایران با استفاده از تکنیک رگرسیون آستانه ای

محرک رشد اقتصادی از دیدگاه اقتصاددانان کینزی؛ سیاست های پولی و مالی در کنترل دولت می باشد. آنها بر این اعتقادند که اقتصاد با رکود روبرو بوده بنابراین دولت باید زمینه را برای افزایش تقاضا مهیا کند. دولت ها نیز متقاضی کالا و خدمات نهایی هستند و ازاین رو بر اشتغال، رشد اقتصادی موثر است ، حال این رابطه می تواند توسط سایر عوامل و متغیرها ازجمله فساد تحت تاثیر قرار گیرد؛ لذا در تحقیق حاضر ابتدا متغیرهای موثر بر رشد اقتصادی را معرفی و سپس به بررسی وجود رابطه غیرخطی بین مخارج دولت و رشد اقتصادی طی دوره ۱۴۰۰-۱۳۷۸ در ایران پرداخته شده است . در این راستا از اطلاعات بانک جهانی و تکنیک رگرسیون آستانه ای ارائه شده توسط هانسن (۲۰۰۳) استفاده شده است . نتایج مدل آستانه ای نشان می دهد که بین مخارج دولت و رشد اقتصادی ارتباط غیرخطی ، معنادار مثبتی وجود دارد؛ بدین صورت که با افزایش مخارج دولتی به دلیل آنکه نوعی سیاست انبساطی مالی می باشد موجب تحرک و انگیزه اقتصادی شده و موجب افزایش اشتغال و تولید و رشد اقتصادی می شود حال درصورتی که در اداره کشور فساد وجود داشته باشد، رابطه بین مخارج دولت و رشد اقتصادی را تحت تاثیر قرارگرفته و با بروز فساد و اثر آن بر تخصیص منابع و همچنین تصمیم گیری بر مبنای منافع شخصی به جای منافع عمومی شاهد نقش مثبت کمتر دولتی بر رشد اقتصادی می باشیم که میزان آستانه فساد برابر با ۵۱/۰- می باشد؛ یعنی اگر میزان فساد از مقدار آستانه ای کمتر شود آنگاه شاهد رشد اقتصادی بالاتری خواهیم بود.

کلیدواژه ها:

مخارج دولت ، رشد اقتصادی ، سیاست مالی ، اثرات غیرخطی ، روش رگرسیون آستانه ای