اصل شفافیت و آسیب شناسی آن در قراردادهای اداری در حقوق اداری ایران

در عصر جدید، لازمه اداره خوب، دسترسی سریع و آسان شهروندان به اطلاعات موجود در نزد موسسات عمومی می باشد. مردم و نهادهای اجتماعی باید از روند اداره امور کشور و قوانین و اطلاعات موجود در هر حوزه آگاهی کامل داشته باشند. نبود شفافیت از عوامل اصلی عدم کنترل فساد و افزایش فساد اداری و مالی در کشور است خصوصا. باتوجه به گزارش سازمان شفافیت بین الملل در سال ۲۰۱۳، ایران با کسب رتبه ۱۴۴ از میان ۱۷۷ کشور، متاسفانه وضعیت وخیمی از بابت فساد داشته است ؛ در نتیجه ضروری است با ایجاد فضای آزاد رسانه ای و اطلاعرسانی ، زمینه های عملکرد شفاف سازمانها و نهادهای دولتی را فراهم آورد. در مقاله حاضر، به روش توصیفی - تحلیلی به بررسی اصل شفافیت در قراردادهای اداری (قبل از انعقاد قرارداد، حین اجرای قرارداد و اتمام قرارداد) و آسیب های وارده بر اصل شفافیت پرداخته شد. اگرچه در حقوق اداری ایران در بحث قراردادهای اداری، اصل شفافیت موردپذیرش قرار گرفته است ؛ ولی در رابطه با اعمال یک جانبه ، اگرچه که در مرحله اجرا، اصل شفافیت و اطلاعرسانی ، بدون هیچ گونه قید و شرطی پذیرفته شده است ؛ اما در مرحله وضع ، به طور همه جانبه و جدی به اجرای اصل مذکور بهای چندانی داده نشده است و همین امر می تواند باعث ورود خدشه به اصل شفافیت در قراردادهای اداری بشود؛ لذا به توجه جدیتری به این اصل نیازمندیم .

کلیدواژه ها:

اصل شفافیت ، قرارداد اداری ، اعمال یک جانبه ، مناقصه ، فساد اداری